نقد، بررسی و نظرات کتاب من چگونه اروین یالوم شدم - اروین یالوم
4.7
48 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Sara Far
۱۳۹۹/۰۱/۱۹
40
کتاب به نوعی زندگینامهی خودِ اروین یالوم هست. از زمانی که کودک بود تا امروز که ۸۰ سال دارد. کتاب گاهی عمومی و گاهی تخصصی میشود، بنابراین بسیار برای روانپزشکان هم مناسب است. چون یالوم از روشها و برخوردهای با بیمار مینویسه و همینطور از کتابهای که چطور این ایدهها به ذهنش برای شروع کتاب بهشون رسیده. چرا نیچه؟ چرا اسپینوزا؟ چرا شوپنهاور! چرا مامان؟چون اولین کتابی بود که از یالوم میخووندم، خیلی خووب بود و فکر میکردم که انگار تمام کتابهاش رو خووندم. یالوم حتی از ایران هم سخن به میان آورده و گفته که ازش دعوت شده ولی به علت کهولت سن نمیتواند سفر طولانی را بپذیرد. و همینطور عاشق ادبیات و فلسفه. برای همین هست که کتابهاش نسبت به روانشناسان دیگر خیلی پرفروش شدند. در کل کتاب بسیار خوبیه
سال هاست کتابهای ایشان را مطالعه میکنم
با وقتی نیچه گریست شروع کردم ک فوقالعاده بود
اما از مقدمه کتابی که به واسطه اینکه اروین بالوم متوجه میشن طرفدارهایی در ایران دارد و ایران را به عنوان کشوری میشناسد که دشمن آمریکاست واقعا از قضاوت ایشان با این قدرت تحلیل جا خوردم
به هرحال هنوز هم از خواندن کتابهای ایشان لذت میبرم
با وقتی نیچه گریست شروع کردم ک فوقالعاده بود
اما از مقدمه کتابی که به واسطه اینکه اروین بالوم متوجه میشن طرفدارهایی در ایران دارد و ایران را به عنوان کشوری میشناسد که دشمن آمریکاست واقعا از قضاوت ایشان با این قدرت تحلیل جا خوردم
به هرحال هنوز هم از خواندن کتابهای ایشان لذت میبرم
یالوم مثل همیشه خواننده رو همراه میکنه و این بار از عمیقترین و شاید خصوصیترین بخشهای وجود خودش حرف میزنه. خوندن زندگی نامه افراد مشهور بهمون کمک میکنه جنبههایی از زندگی اونها که به زندگی خودمون نزدیک هست رو ببینیم و از این نظر مفیده که میتونیم اونها رو هم آدمهای عادی با تجربههای طبیعی ببینیم.