نقد، بررسی و نظرات کتاب آخرین نامهی معشوق - جوجو مویز
4.1
146 رای
مرتبسازی: پیشفرض
ترجمه کتاب بصورت خیلی مبدی انجام شده بود انگار که یک دانشجوی زبان این کار رو انجام داده! کتاب اولی بود که از این نویسنده میخوندم... نمیدونم مربوط به کیفیت ترجمه میشه یا نه اما اونقدری که توی ایران این نویسنده مشهور شد کتابش چنگی به دل نمیزد! خیلی جاها معلوم نبود چه کسی داره حرف میزنه و مجبور بودی چندین بار اون دیالوگ رو بخونی تا بفهمی کدوم جمله رو کی گفته! کتابی بود فقط در حد یک بار خواندن بدون چالشی خاص
این کتاب مویز خیلی به کتاب دختری که رهایش کردی نزدیک بود, ولی احساس میکنم دختری که رهایش کردی, پیچیدگی منظم تری داشت و ذهن مخاطبو برای پیدا کردن کلید گمشده بکار مینداخت, این کتاب هم پیچیدگی داشت اما کمی روند داستانو در ابتدا کندکرده بود, طوری که شاید تو 150 صفحه اول کمی کسل میشدین و فکر میکردین چیز جدیدی نداره اما بعد صفحه 200 کم کم هیجان وارد میشه و مثل همیشه تو انتها شوکه میشین چون همه چیز جلو چشم بوده اما کسی بهش دقت نکرده
کتاب خوبی بود اما ترجمه بسیارررر گنگی داشت که باید مثل پازل چیده میشد تا بفهمی.. موضوع کتاب خیلی به درد فیلم شدن میخوره تا کتاب، به خاطره ترجمه اواسط کتاب خیلی حوصله سر بره... خیانت، عشق.. نمیشه هیچوقت حق به خیانت کار داد حتی اگه عشق افلاطونی باشه... دردناکه اماچارهای نداره..
مهارت نویسنده در رفت و آمد بین زمان، ذهن خواننده را به چالش میکشه و این خیلی جالب و گیراست، این داستان منطقی بود از این بابت که شخصیتها را با تمام ضعف و قوت و اشتباهاتشون به تصویر کشیده بود و قهرمان سازی نکرده بود. ترجمه داستان عالی بود اما نیاز به بازبینی و ویرایش داشت.
سپاس
سپاس
به نظرم ترجمه یا ویراستاری کتاب هم مزید علت بود ادم باید خیلی تلاش میکرد تا ببینه چی به چیه
رمان سختی بود انرژی میگرفت. اما من به همه نوشتههای جوجو مویز احترام قائلم و علاقمندم بقیه اثارش رو هم مطالعه کنم