معرفی و دانلود کتاب میریام

معرفی کتاب میریام

کتاب میریام، به تالیف لوئیجی پیرآندللو، مجموعه‌ای است از داستان‌هایی کوتاه با موضوع‌های گوناگون، که اثر نویسندگان قرن بیستم اروپا نظیر لوئیجی پیرآندللو، سامرست موام، آلبرکامو، ترومن کاپوتی و تعدادی دیگر است.

لوئیجی پیرآندللّو (Pirandello Luigi) به سال‌‌های 1936 تا 1867، تا پس از پایان جنگ جهانی دوم هنوز به عنوان یک نویسنده شناخته نشده بود. تا این که نمایش‌نامه‌ی «شش شخصیت در پی نویسنده» شهرتی ناگهانی را نصیبش کرد.

پیرآندللّو عضو خانواده‌ای مرفه در یکی از بخش‌های محروم و تنش‌زای ایتالیا بود که هر کسی می‌توانست بی‌واسطه از حق خود دفاع کند. بنابراین او به‌زودی تحت‌تأثیر بی‌عدالتی و بی‌رحمی مردم پیرامونش قرار گرفت. وی زندگی آسانی نداشت، افزون بر شرایط سخت زندگی که به دلیل ورشکستگی پدرش در تجارت ایجاد شده بود، جنون همسرش بود که در خانه به مراقبت از او می‌پرداخت.

علاقه‌ی وی به روح و فرا جسم باعث می‌شد که با قرار دادن آدم‌های آثارش در فضاهایی خیالی و فانتزی و نه واقع‌گرایانه، به کند‌ و‌ کاو پیرامون شخصیت آن‌ها بپردازد.

امروزه پیرآندللّو را به ‌عنوان ‌یکی از تأثیر‌گذار‌ترین نمایش‌نامه‌نویسان قرن بیستم می‌شناسند.

ترومن کاپوتی (Capote Truman) درباره خودش می‌گوید: «در 1925 در نیو اُرلئان به دنیا آمدم و در نقاط مختلف جنوب؛ زمستان‌ها در نیو اُرلئان و تابستان‌ها در آلاباماو جورجیا رشد کردم. پیش از آغاز مدرسه خواندن را آموختم. همیشه به گونه‌ای که دلبخواهم بود می‌زیستم. هیچگاه از حد فهم عوام ذرّه‌ای فراتر نرفتم. تحصیلاتم بیشتر شکل خود آموزی داشت. تا امروز هم نه حروف الفبا و نه جدول ضرب را از بر نیستم. از چهارده سالگی نوشتن داستان کوتاه را آغاز کردم که تعدادی‌شان چاپ شد. در پانزده سالگی مدرسه را رها کردم. نخستین و آخرین شغلی که داشتم کار در روزنامه‌ی نیو یورکر در سن هفده سالگی بود. کمی بعد در مزرعه‌ای در لوئیزیانا خودم را باز نشسته کردم و "دیگر صداها، دیگر اتاق‌ها" را نوشتم. در فاصل زمانی در کشورهای یونان، ایتالیا، اسپانیا یا آفریقا و هند غربی زندگی کرده‌ام و سفرهایی نیز به روسیه و شرق دور داشته‌ام.»

در بخشی از کتاب میریام (miriam: a classic story of loniliness‬‬) می‌خوانیم:

میریام گفت: بشین ازاین که کسی رو سر پا ببینم عصبی می‌شم. خانم میلر خودش را در بالش مبل فشرد و تکرار کرد: چی می‌خوای؟ می‌دونی من فکر نمی‌کنم از اومدنم خوشحال شده باشی. برای دومین‌بار خانم میلر بی‌پاسخ مانده بود دست‌هاش بی‌هدف می‌جنبید. میریام خندهای کرد و دوباره خودش را روی توده بالش‌های مبل فشرد. خانم میلر دریافت که رنگ دختر مثل بار اولی که دیده بودش پریده نیست، گونه‌هایش می‌درخشید.

از کجا می‌دونستی که من اینجا زندگی می‌کنم؟

میریام ابروهایش را درهم کشید: این که پرسیدن نداره اسم تو چیه؟

اسم من چیه؟

اما اسم من تو دفتر تلفن شهری نیست...

فهرست مطالب کتاب

لوئیجی پیرآندللو
جنگ
مُورلی کالاّ آن
همه سال‌های عمر او
هکتور مونرو (ساکی)
پنجره‌ی باز
روبرت ناتان
مرگ در ورزشگاه
لیام اُ. فلاهرتی
تیرانداز
جویس لونل کری
پایان
ویلیام سامرست موآم
خانه
آلبر کامو
میهمان
هوارد برسلین
کار ساعت
ترومن کاپوتی
میریام