معرفی و دانلود کتاب موتور گازی، قیچی و من: خاطرات طنزآمیز واقعی

معرفی کتاب موتور گازی، قیچی و من: خاطرات طنزآمیز واقعی

کتاب موتور گازی، قیچی و من: خاطرات طنزآمیز واقعی، به روایت خاطرات خنده‌دار دهه‌های پیشین راحله سادات شرقی میلانی می‌پردازد و شما را نیز به خلق خاطرات شیرین و خنده‌دار تشویق می‌کند.

اگر هر کسی بتواند شادی و نشاط و خنده را در خود ایجاد کند بدن او هورمونی بنام آندروفین ترشح می‌کند که نئشگی طبیعی به انسان بازتاب می‌شود. اکثر افرادی که به مشروبات الکلی پناه می‌برند و یا با مواد مخدر خود را دمساز می‌کنند به دلیل آن است که این مواد می‌تواند آندورفین ترشح کند و نئشگی به افراد بدهد چون آن‌ها بلد نیستند و نمی‌توانند برای خود شادی و خنده ایجاد کنند.

البته ایجاد خنده و نشاط تمرین می‌خواهد و هنریست که هرکسی نمی‌تواند هم بخندد و هم بخنداند. مردم وقتی می‌بینند فردی بانشاط و خنده‌روست با خود می‌گویند خوش به حالش غمی ندارد. چقدر بی‌خیال است. و یا شاید بگویند احمق است و خیلی سبک و جلف است.

البته یادتان باشد هر چیزی به اندازه خوب است نه اینکه در حد افراط و تفریط قرار بگیرد. در خنده چندین ماهیچه صورت و چندین ماهیچه بدن به حرکت درمی‌آید و مثل ورزش برای بدن لازم است. خنده مسری است و گریه و غم و اندوه هم به همچنین.

وقتی در جایی کسی یا کسانی می‌خندند حتی افرادی که نمی‌دانند آن‌ها برای چه می‌خندند ناخودآگاه به خنده درمی‌آیند و وقتی در جایی، محلی کسی با اخم و غم و غصه وارد می‌شود ناخودآگاه جمع را هم آلوده می‌کند. اگر باور ندارید امتحان کنید.

هرکسی خاطره خنده‌دار می‌تواند داشته باشد و یا خلق کند. خالق لحظات خوش باشید و در این زمینه تمرین کنید از لحظات بد هم می‌شود خاطرات خوش و خنده‌دار خلق کرد و بعدها به دیگران تعریف کرد و خندید.

زندگی ارزش این همه غم و غصه را ندارد می‌دانید که 80 درصد امراض از استرس‌ها و غم و غصه‌ها نشأت می‌گیرد. می‌دانید 80 درصد سرطان‌ها با روحیه و امید درمان می‌شود و فقط 20 درصد داروها اثر دارد. روحیه و امید با خنده همراه است نه با غم و غصه و قیافه عبوس. فقط کافیست قیافه‌تان را درهم بکشید تا غم و غصه خودشان پیدا شود. و کافیست تبسم کنید که ناخودآگاه خنده وارد میدان شود.

در این زندگی پر تلاطم و امواج سهمگین جای خنده‌ها خالی است یعنی خودتان به آن فکر نمی‌کنید و بیشتر به طرف غم و غصه می‌روید تا خنده و افسردگی را بیشتر در آغوش می‌کشید علتش می‌دانید چیست؟ چشم هم چشمی و حسد، کینه، زیاده‌خواهی، قانع‌ و راضی نبودن پرادعا بودن و افکار منفی هر چقدر شما را به غم و غصه نزدیک می‌کند، از خنده دور می‌کند و برعکس.

در بخشی از کتاب موتور گازی، قیچی و من می‌خوانیم:

همسرم از وقتی فهمید که آرایشگری بلدم و خاطرات مرا وقتی به او گفتم او هم اصرار کرد که باید موهایم را کوتاه کنی و باز هم هرچقدر گفتم قبول نکرد گفت: باید بزنی.

بالاخره قبول کردم ولی می‌ترسیدم گفتم اگر بد شود تقصیر خودت هست من قبول نخواهم کرد. شروع کردم به کوتاه کردن. آنقدر در حین کوتاه کردن موهایش می‌گفت: کوتاه‌تر. کوتاه‌تر کن. کوتاه تا اینکه منم عصبانی شدم و خیلی کوتاه‌تر کردم یک قسمت آن را. شب نفهمیدیم. صبح وقت صبحانه خوردن به جلو موی همسرم نگاه کردم دیدم قسمت راست بالای سرش به اندازه ته استکان کلاً از ته زدم و پوست سرش معلوم است. خنده‌ام گرفت و دستم را یک طرف صورتم گرفتم که نبینم چون وقتی نگاه می‌کردم خیلی خنده‌ام می‌گرفت فکر می‌کردم هنوز نفهمیده و می‌گفتم خدارو شکر هنوز نفهمیده. کلاه هم سرش می‌گذارد نمی‌فهمد.

به زور خودم را نگه داشته بودم که همسرم گفت: و با دستش به موی سرش اشاره کرد و پنج انگشت نوکش را دور کچلی خود گذاشت و گفت: مثل اینکه بزی آن را چَرا کرده.

گفتم: خودت گفتی به من چه زیاد گفتی کوتاه کوتاه. این طوری شد. گفت: اشکالی ندارد بالاخره موست بلند می‌شه آدم باید اعتماد به نفس داشته باشد. کلاه به سرم می‌گذارم.

بعد که می‌خواست به بیرون برود سرش کلاه کاسکت گذاشت از جلوی آینه رد شد و گفت: نه اصلاً کلاه هم نمی‌گذارم اعتماد به نفسم کجا رفته ول کن. دست به روی نکته کچلش کشید و رفت و تا موهایش بلند شود هی جلو آینه می‌رفت و می‌گفت: بزی چرا همشو نخوردی چرا اینجا رو اینجوری خالی کردی.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
خاطره موتورگازی و آبجی
خاطره موتورگازی و دایی مهدی
خاطره قیچی و موهای خاله مریم
خاطرات دوره آموزش آرایشگری
خاطره قیچی و آبجی
خاطره دایی و قیچی
خاطره همسرم و قیچی
خاطره دایی و جوراب
خاطره داوود تو ماشین گم می‌شود
خاطره بخاری و همسرم
خاطره جلیقه ممد
خاطره خدا تو را رحمت کند
خاطره کیک با آب قلم استخوان
خاطره کولرگازی
خاطره زرده تخم‌مرغ
خاطره کِته و بوی کته
خاطره تبصره برای انضباط
خاطره پنی‌سیلین
خاطره شله‌زرد خاله