معرفی و دانلود کتاب مجموعه مقالات نخستین همایش عصب‌شناسی زبان

معرفی کتاب مجموعه مقالات نخستین همایش عصب‌شناسی زبان

کتاب مجموعه مقالات نخستین همایش عصب‌شناسی زبان نوشته شهلا رقیب دوست، به بررسی نقش شفافیت معنایی در پردازش اسم‌های مرکب غیر‌فعلی در زبان فارسی، شواهدی از بیماران زبان‌پریش بروکا، می‌پردازد.

نخستین هم‌اندیشی مطالعات عصب‌شناسی زبان به همت انجمن زبان‌شناسی ایران و دانشگاه تربیت مدرس در اول دی ماه 1390 برگزار شد. این هم‌اندیشی مجالی را فراهم ‌آورد تا پژوهشگران و علاقه‌مندان به این حیطۀ علمی گردهم‌ آیند و با طرح مسائل و دیدگاه‌های جدیدی از این شاخه‌ میان‌رشته‌ای نوین و تبادل اطلاعات روزآمد گامی در جهت معرفی هر چه بهتر آن بردارند.

پس از دهه‌ها تلاش بی‌وقفه اندیشمندان برای مطالعه‌ی زبان و مغز از زاویه‌ای زبان‌شناختی، اکنون ما شواهد انبوهی از منابع گوناگون در اختیار داریم که افق‌های تازه‌ای را در پهنه عصب‌شناسی زبان به روی ما می‌گشاید، و آگاهی از آن‌ها پرده از رازهای بسیاری در جهت شناخت این دو پدیده شگفت‌انگیز برمی‌دارد. سامان‌دهی جلسات این هم‌اندیشی نیز با این هدف صورت‌ گرفت که موضوعات سخنرانی‌ها طیف متنوعی از مباحث مهم عصب‌شناسی زبان شامل نظریه‌های زیست‌شناختی زبان، پردازش واژگانی و زبان‌پریشی‌، قضاوت نحوی و کم‌شنوایی، رابطۀ زبان و موسیقی، فرایند نوواژه‌سازی و سازوکارهای عصب‌روان‌شناختی آن و رابطۀ اختلالات نحوی و ساختار مغز را در بر گیرد. مجموعۀ حاضر شامل شش مقاله‌ای است که در این جمع هم‌اندیشی به ‌صورت سخنرانی ارائه‌ شده‌اند.

در بخشی از کتاب مجموعه مقالات نخستین همایش عصب‌شناسی زبان می‌خوانید:

نوواژه‌سازی یک ضرورت ناگزیر برای زبان جامعه است که گاهی نهادهایی (مانند فرهنگستان زبان) نیز در زمینه ی آن فعال ‌می‌شوند و کارشناسانی برای آن تربیت و یا استخدام ‌می‌گردند. آنگاه، پس از آن که نوواژه ی مورد نظر ساخته ‌شد، در جامعه، به منظور کاربرد همگانی معرفی‌ ‌می‌شود. این در حالی است ‌که درحوزه ی روانشناسی و عصب‌شناسی زبان، نوواژه‌سازی در افرادی بررسی ‌می‌شود که لفظی نو را برای برآوردن نیاز شخصی یا دلالت بر مفهوم درون ذهن خود می‌سازند؛ بنابراین، نوواژه فقط برای شخصی که خود، آن را ساخته معنی دارد و به‌ اصطلاح، مشتری اول و آخر آن، خود اوست. کاربرد همگانی نوواژه‌های جامعه، به ورود آن به واژگان زبان آن جامعه می‌ا‌نجامد و به این‌ ترتیب، با واژه ‌شدن، از مرحله ی نوواژگی می‌گذرد. بنابراین، الفاظی که امکان خروج طبیعی از نوواژگی و ورود به واژگان یک زبان را دارند؛ یعنی می‌توانند واژه شوند، در چارچوب تعریف روانشناسان از نوواژه‌سازی قرار نمی‌گیرند. نشانه‌شناسان زبان نیز چنین الفاظی را که قابلیت رسانگی نداشته ‌باشند واژه به شمار نمی‌آورند، زیرا دیگران دلالت آن را نمی‌فهمند (اکو، 1979). نگارنده نیز با تردید، نوواژه‌سازی را به جای نئولوژیسم در روانشناسی به کار می‌برد، بویژه در مورد بیماران اسکیزوفرنیک و زبان‌پریش که چنان که خواهیم‌ دید، همان لفظ نامفهومی هم که می‌سازند «یکبارمصرف» است و دیگر تکرار نمی‌شود.

فهرست مطالب کتاب

رهیافت شناختی و عصب‌شناختی جدید به ناساز‌گاری یافته‌های روانشناختی - عصب‌شناختی و داده‌های حاصل از تصویربرداری‌های پیشین مغز در تحلیل زبان‌پریشی و موسیقی‌پریشی
تحلیل زبان‌شناختی قضاوت دستوری ساخت‌های موصولی در کودکان کم‌شنوا
رابطه‌ی اختلالات نحوی و ساختار مغز: شواهدی از بیماران دستورپریش فارسی‌زبان
بررسی نقش شفافیت معنایی در پردازش اسم‌های مرکب غیر‌فعلی در زبان فارسی: شواهدی از بیماران زبان‌پریش بروکا
ویژگی‌های نوواژه‌سازی در کودکان، بیماران اسکیزوفرنیک با علائم مثبت و بیماران زبان‌پریش (بر اساس بررسی مقایسه‌ای)
پرسش‌های معرفت‌شناختی درباره‌ی مبانی زیست‌شناختی زبان