معرفی و دانلود کتاب لینکلن در برزخ

معرفی کتاب لینکلن در برزخ

کتاب لینکلن در برزخ به قلم جورج ساندرز، اثری تاثیرگذار و خلاقانه است که با سبکی متفاوت حکایت شانزدهمین رئیس‌ جمهور آمریکا را بازگو می‌کند؛ او پس از فوت پسر یازده ساله‌اش بر سر مزارش رفته و به زندگی پس از مرگ فکر می‌کند و این آغاز ایجاد پرسش‌های فلسفی در ذهن اوست.

این داستان که توسط چند راوی و به کمک روایت‌های تاریخی به رشته تحریر درآمده است، شامل چندین بخش‌ واقعی و غیرواقعی است.

کتاب لینکلن در برزخ (Lincoln in the Bardo) که برنده‌ی جایزه‌‌ی ادبی «من بوکر» 2017 شده بود، بسیار شگفت‌انگیز و مبتکرانه است و سبک و محتوای بسیار متفاوتی دارد. این رمان با سبک نگارش و مطالبی که دارد هر کسی را به خود جذب کرده و فارغ از همه امورات زندگی، شما را به فکر فرو می‌برد و پرسش‌های فلسفی و اخلاقی در ذهن شما ایجاد می‌کند.

جورج ساندرز (George Saunders) برای روایت داستان که در عالم باردو رخ می‌دهد از راویان تاریخی، آشنایان لینکلن و ارواح استفاده کرده و به این ترتیب رمانی که آمیزه‌ای از واقعیت و خیال است خلق می‌کند. عالم باردو عالمی است که در آن روح انسان در میان تناسخ و مرگ قرار دارد، مرده‌ها تصور می‌کنند که بیمار هستند و در آرزوی بهبودند. روح در انتظار بازگشت به جسم و زندگی پیشین خود است. غافل از اینکه آن‌ها ارواحی غیر قابل بازگشت هستند.

ساندرز شما را به سفری جادویی می‌برد. سفری که در آن بدیهی‌ترین نعمت‌ها و داشته‌هایی که در زندگی دارید در ذهن‌تان بزرگ و بی‌نهایت ارزشمند می‌شوند. او شما را در طول روایت داستان با شک و تردیدهای بسیاری همراه می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود تا انتهای داستان را‌ی بگیرید. او در این داستان به شما می‌آموزد مهربان‌تر و با گذشت‌تر باشید و همه‌ی انسان‌ها از هر نژاد و با هر رنگ پوستی را دوست بدارید.

در این داستان شخصیت‌های گوناگون و مختلفی نام برده می‌شوند. علاوه بر شخصیت هانس ولمن که این سفر رویایی با او شروع می‌شود، لینکلن شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا و ویلیام پسر او که بر اثر بیماری تیفوس از دنیا رفته است، حضور دارند. شخصیتی دیگری به نام جناب کشیش اِورلی توماس نیز در داستان سعی دارد رهبری دیگران را با تفکرات خاص خود به دست گیرد.

در تمام داستان شخصیت‌ها سعی دارند پیام دوست داشتن را به شما منتقل کنند و بیاموزند که چطور با هر سلیقه و تفکری می‌توان یکدیگر را را دوست داشت. همان تفکری که جای خالی‌اش در زندگی تمام انسان‌ها احساس می‌شود.

ایده‌ی خلق این داستان زمانی به فکر جورج ساندرز رسید که پسرعموی همسرش ماجرای دیدار لینکلن از قبر پسرش را برای او بازگو کرده بود.

در بخشی از کتاب لینکلن در برزخ می‌خوانیم:

آیا پیروزی در این جنگ ارزش این همه خون و خونریزی را داشت؟ در ظاهر جنگی بود که در خدمت ایالت‌های شمالی بود اما اگر با عمق بیش‌تری بدان می‌نگریستی، چیزی بیش از آن بود. مردم چطور باید زندگی کنند؟ چطور می‌توانند زندگی کنند؟ اینک کودکی‌اش را به یاد آورد.

(دور از چشم پدرش کتاب‌های جان بانیان را می‌خواند، برای اینکه چند سکه به جیب بزند، خرگوش پرورش می‌داد، با آن قیافه‌ی لاغر مردنی‌اش هر روز در شهر جولان می‌داد و با شکم خالی حرافی می‌کرد، وقتی یکی از آن آدم‌های خوشبخت سوار بر کالسکه از کنارش می‌گذشت، مجبور می‌شد، از ترس خود را عقب بکشد) همیشه خود را آدمی عجیب‌ و غریب (و باهوش و برتر) می‌دانست. همیشه با لنگ‌های درازش چیزهای پیش رویش را واژگون می‌ساخت.

اسم‌های زیادی رویش گذاشته بودند (لینکلن بوزینه، عنکبوت، شامپانزه، غول دراز) اما ته دلش می‌دانست که یک روز برای خودش کسی می‌شود. و به بیرون قدم می‌نهاد تا بدان دست یابد. ازآنجایی‌که فرد باهوشی بود، تا قدری راه را همواره ساخته بود. مردم او را به خاطر گاف‌ زدن‌ها و بلندپروازی‌های وحشیانه‌اش دوست داشتند. باغستان‌های هلو، تل کاه، دختران جوان و چمنزارهای وحشی و قدیمی با زیبایی خود او را دیوانه می‌کردند. موجودات عجیب و غریبی در میان توده‌ی مردم به این‌سو و آن‌سو می‌رفتند.

عبور از رودخانه‌های گل‌آلود تنها به کمک راهبان پیری ممکن بود که پاروزنان از رودخانه می‌گذشتند و به زور انگلیسی صحبت می‌کردند. آن همه وفور و زیبایی برای استفاده‌ی همه‌ی مردم بود. ظاهراً حکمتشان این بود که آزادی و رهایی را به مردم یاد دهند و بگویند که هر انسانی، هر انسان آزاد و سفید پوستی از هر طبقه‌ای می‌تواند خود را بالا بکشد. او، خود، از طبقه‌ی پایینی بود.