معرفی و دانلود کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها: فیلمنامه‌ات را در وقت‌های استراحت 10 دقیقه‌ای بنویس

معرفی کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها: فیلمنامه‌ات را در وقت‌های استراحت 10 دقیقه‌ای بنویس

پیلار آلساندرا در کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها، با ایده‌هایی جذاب و منحصربه‌فرد کمکتان می‌کند تا اوقات استراحت 10 دقیقه‌ای خود را به کار موردعلاقه‌تان یعنی نوشتن فیلمنامه اختصاص دهید و نگران نداشتن زمان کافی و پرمشغله بودن خود نباشید.

درباره‌ی کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها (The coffee break screenwriter):

ده دقیقه فرصت دارید. واقعاً فقط همین‌قدر وقت دارید. به‌هرحال وقت ناهار باید غذا بخورید. باید به فلان جلسه برسید. باید فلان تلفن را بزنید. کارهایی هست که باید انجام بدهید و وقتی برایشان ندارید. اما حالا ناهارتان را تندتند خورده‌اید، جلسه‌تان که اصلاً نمی‌دانید چرا از اول قبولش کردید تمام شده و احتمالاً تصمیم گرفته‌اید نفس عمیقی بکشید و بنشینید و تمرکز کنید... شاید ده دقیقه کامل روی فیلمنامه‌تان.

فیلمنامه‌تان را یادتان هست؟ همان داستان تصویری فوق‌العاده‌ای که جانتان درمی‌رود برای تمام‌ کردن یا شروع ‌کردنش. همان که هروقت از سالن سینما خارج می‌شوید به خودتان هزار جور غرِ نوشتنش را می‌زنید و می‌گویید که «من هم می‌توانم این کار را بکنم!»

فکر می‌کنید این‌ کار روزها، هفته‌ها و سال‌ها وقت لازم دارد که شما ندارید. فکر می‌کنید لازم است یک‌عالم نظریه بخوانید و طرح‌های طولانی بریزید و هر کلمه را پیش از آنکه روی کاغذ بیاید، با دقت انتخاب کنید. فکر می‌کنید که شما اصلاً وقت ندارید که حتی به یک ایده فکر کنید، چه برسد به اینکه بخواهید آن را بنویسید و شما فقط ده دقیقه ناقابل وقت دارید.

این کتاب کمک می‌کند از آن ده دقیقه استفاده کنید و پیشرفتی واقعی در فیلمنامه‌تان داشته باشید. هر فصل بر مراحل متفاوت فرآیند نوشتن متمرکز می‌شود: داستان، ساختار، طرح کلی، شخصیت‌ها، پیش‌نویس اولیه، دیالوگ، بازنویسی، استادکاری، تصحیح نهایی، ارائه و فرصت.

هرکدام از این فصول بخش‌هایی جانبی دارد که به شما کمک می‌کند تا هر مرحله را به انجام برسانید. همچنان‌که پیش می‌روید ابزارها و آزمون‌های «نشست ده‌دقیقه‌ای» را می‌بینید. این‌ها در نظر گرفته شده‌اند تا کمکتان کنند در فرآیند نوشتن با سرعت و کارآیی بیشتر جلو بروید، هر بار ده دقیقه. وقتی به تمرین «نشست ده‌دقیقه‌ای» برخوردید، آن را انجام دهید. هر ابزاری به درد هر نویسنده‌ای نمی‌خورد. اما باید دست‌کم یک چیز جدید پیدا کنید که در ایده‌پردازی درباره فیلمنامه‌تان با روش فوران فکری، ریختن طرح کلی آن، بسط ‌ دادن یا تصحیح ‌کردنش کمکتان کند.

در پایان هر تمرین «نشست ده‌دقیقه‌ای»، خلاصه‌ای در باب «آنچه به دست آورده‌ای» می‌بینید. این باید به یادتان بیاورد که شما در داستانتان پیش رفته‌اید، به‌رغم اینکه زمان بسیار کوتاهی را برای آن صرف کرده‌اید. این‌ها به شما می‌گویند که «کاری را تمام کرده‌ای، پس به عقب برنگرد که بخواهی آن را کامل و بی‌عیب‌و‌نقص کنی. ورق بزن و کار دیگری انجام بده!»

و گاهی هم ممکن است با «درس ده‌دقیقه‌ای» مواجه بشوید. این‌ها در نظر گرفته شده‌اند که خیلی موجز و فشرده، نظریات رایج یا زبان مشترک فیلمنامه‌نویسی را یاد بدهند.

نکوداشت‌های کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها:

- این کتاب به شما می‌آموزد که چگونه یک ایده درخشان را به یک محصول ملموس تبدیل کنید. هر زمان که بنشینم تا مطلب مهمی بنویسم، به یادداشت‌های قدیمی و مچاله شده پیلار خود اشاره می‌کنم. (من مکلر)

- تکنیک‌های فیلمنامه‌نویسی پیلار آلساندرا (Pilar Alessandra) از ارزشمندترین تکنیک‌هایی است که من تا به حال با آن‌ها برخورد کرده‌ام. او در هر مرحله از فرآیند، رویکردی سیستماتیک دارد و نویسنده را تا پیش‌نویس نهایی با دقت راهنمایی می‌کند. (کریس اسپارلینگ)

- نوشتن فیلمنامه می‌تواند مانند راه‌اندازی جنگ باشد. شما در مقابل صفحه خالی قرار می‌گیرید. این کتاب مانند یک راهنمای میدانی استراتژیک در مورد هنر جنگ است. (جف پورتنوی)

کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به نوشتن فیلمنامه علاقه‌مند هستید و دوست دارید روزی فیلمنامه‌ی منحصربه‌فرد خود را بنویسید، این کتاب را از دست ندهید.

در بخشی از کتاب فیلمنامه نویسی برای پرمشغله‌ها می‌خوانیم:

یکی از رایج‌ترین اشتباهات نویسنده‌های تازه‌کار این است که همۀ شخصیت‌هایشان مثل هم حرف می‌زنند. مهم نیست که بازی چقدر هوشمندانه است؛ اگر خواننده/بیننده نتواند تفاوتی را در صدای شخصیت‌ها تشخیص دهد، خسته خواهد شد.

خب، ترفندی وجود دارد که می‌توانی متنت را به‌سرعت احیا کنی: برای متنت بازیگر پیدا کن.

بله، بله، می‌دانم که بهت گفته‌اند این کار را نکن. ولی ببین، ‌اگر متنی خاص برای یکی از مجموعه‌های تلویزیونیِ موجود می‌نوشتی، صدای بازیگرها را در اختیار داشتی تا براساس آن کار کنی، نه؟ خب، چرا در تمام پروژه‌هایت از این امکان استفاده نکنی؟

لازم نیست واقعاً‌ بازیگرها را روی کاغذ بنویسی؛ فقط در ذهنت گروه رؤیاییِ بازیگرهایت را داشته باش. رابرت دنیرو چطور این سطر را می‌گوید؟ گلن کلوس؟ جک بلک؟ الن پیج؟ شنیدن صدای بازیگران رؤیایی‌ات کمک می‌کند که ضرباهنگ‌ها، فراز و نشیب‌ها و سرعت‌های متفاوتی برای گفتار آن‌ها پیدا کنی. و در کمال تعجب، حتی شاید کمکت کند زبان مناسب را برای شخصیت پیدا کنی.

مثلاً وقتی صدای بم و زمخت کلینت ایستوود را تصور می‌کنی، جملۀ «اسلحه رو برندار.» به‌سرعت تبدیل می‌شود به «یالا، برو. روزم رو بساز.»

ده دقیقه وقت بگذار و کارگردان بازیگرهای خودت باش. شاید شروع کنی به شنیدن صدای شخصیت‌هایت، به‌طوری‌که تابه‌حال نشنیده باشی‌شان.

با نوشتن، درحالی‌که بازیگری خاص را در ذهن داری، با زبانی خاص، لهجه‌ای خاص و ریتمی خاص می‌نویسی. وقتی برای همۀ شخصیت‌ها بازیگری انتخاب شد، نوشته‌ات احساس تازه‌ای می‌دهد.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت مترجم
مقدمه
در باب ویراست دوم
فصل یک: داستان
فصل دو: ساختار
فصل سه: طرح کلی
فصل چهار: شخصیت ‌ها
فصل پنج: پیش نویس اولیه
فصل شش: دیالوگ
فصل هفت: بازنویسی
فصل هشت: استادکاری
فصل نه: ویرایش نهایی
فصل ده: ارائه
فید اوت
نویسنده ها از نشست ده دقیقه ‌ای می گویند