معرفی و دانلود کتاب روز ملخ

معرفی کتاب روز ملخ

کتاب روز ملخ رمانی هجوآمیز از ناتانیل وست است که وضعیت مردمان سرخورده و سرگردان را در دوره‌ی رکود بزرگ آمریکا نشان می‌دهد؛ کسانی که هیچ ندارند مگر رویا. آن‌ها به کالیفرنیا می‌آیند تا شکوه و جلال ازدست‌رفته‌ی خود را در آنجا و به‌واسطه‌ی سینمای هالیوود بازیابند، اما آنچه انتظارشان را می‌کشد، تباهی بیشتر است. مجله‌ی تایم این کتاب را در شمار بهترین رمان‌های انگلسی‌زبان جای داده است.

درباره‌ی کتاب روز ملخ

کتاب روز ملخ (The Day of the Locust) تصویری فراموش‌نشدنی از دنیایی ارائه می‌دهد که واقعیت را به سخره می‌گیرد و به دروغ و فریب‌ها پاداش می‌دهد، به عشق پشت می‌کند تا در رابطه‌ای توخالی و خشونت‌آمیز غرق شود. این جهان برساخته‌ی هالیوودی است که در دهه‌ی اول سینمای صامت و دوران رکود بزرگ اقتصادی آمریکا، منبع تجلی رویای آمریکایی‌های سرخورده و بی‌کار و سرگردان شده بود. آن‌ها هرآنچه را در دوران رکود از دست رفته بود، هر شکوه و جلالی که نمایانگر رویای آمریکایی بود، روی پرده‌ی نقره‌ای سینما می‌جستند. ناتانیل وست (Nathanael West) نویسنده‌ای بود که بر این واقعیت دست گذاشت و ناامیدی این مردم مصیبت‌زده را با در نظر گرفتن نقش هالیوود، به‌خوبی به تصویر کشید. او که داستان‌نویسی گم‌نام بود و در زمینه‌ی فیلمنامه‌نویسی شناخته‌شده‌تر بود، در هالیوود زندگی می‌کرد و از نزدیک با واقعیات و پشت‌پرده‌های آن سروکار داشت. ازاین‌رو رمان روز ملخ گرچه از دیدگاه منتقدان آن زمان رمانی آخرالزمانی، سیاه و بدبینانه است، اما تصویری نزدیک به واقعیت را از این برهه‌ی تاریخی نشان می‌دهد.

کتاب روز ملخ در واقع به ازخودبیگانگی و استیصال گروه گسترده‌ای از افراد می‌پردازد که در حاشیه‌های فیلم‌های هالیوودی گذران زندگی می‌کردند و امید داشتند با بازی در نقش سیاهی‌لشکران و یا راه‌یابی به گروه تدارکات شکم خود و خانواده‌یشان را سیر کنند. بنابراین هالیوود نه‌تنها در عرصه‌ی تصویر، که در واقعیت بدل به بستری شده بود تا بیچارگان رویای خود را در آن دنبال کنند و از همین زمان بود که هالیوود به کارخانه‌ى رویاسازى یا، به تعبیر وست در رمان روز ملخ، «آشغالدانى رویاها» تبدیل شد. هرچند این رمان نویسنده‌اش را ثروتمند و شهیر نساخت، اما بعد از مرگ مخلوقش به حیات خود ادامه داد، رشد کرد و به یکی از بهترین آثار ادبی انگلیسی‌زبان بدل شد.

هالیوود برای آنکه سبب ملال این جماعت بی‌هدف و سرخورده نشود، به نمایش خشونت بی‌حدومرز روی می‌آورد. این خشونت جنون‌آمیز در رمان روز ملخ نیز مشهود است. تاد هکت، شخصیت اصلی رمان است که برای سمت طراحی صحنه به هالیوود آمده و با سکونت در خانه‌ای محقر، آینده‌ای درخشان را انتظار می‌کشد. رابطه‌ى میان هنرمند و جنون مردمانى متوهم در کنش شخصیت تاد هکت، تجلى مى‌یابد؛ نقاشى که به هیچ‌یک از دو دسته‌ى بالا تعلق ندارد. تاد مى‌خواهد با رعایت فاصله و همچون ناظرى بى‌اعتنا کارش را بکند، اما رفته‌رفته خود نیز در این جنون جمعى گرفتار مى‌آید و این تغییر تدریجى در ارجاعات وى به نقاشان محبوبش نیز بازتاب مى‌یابد: از فضاى روستایى و آرام نقاشان رئالیست آمریکایى قرن نوزدهم به فضاهاى مخوف فرانسیسکو گویا و نقاشان ایتالیایى دوران باروک. از این نظر، تاد بسیار شبیه خود ناتانیل وست است، چراکه وست نیز به دلیل یهودى‌بودنش احساس مى‌کرد به جامعه‌ى آمریکا تعلق ندارد. شاهد این مدعا سرخوردگى شدید وست در ایام جوانى است، وقتى به سبب تبار یهودى‌اش در هیچ‌یک از انجمن‌هاى دانشجویى دانشگاه براون پذیرفته نشد. به لطف این حس عدم تعلق، نویسندگان یهودى آن دوران مى‌توانستند بدون حل‌شدن در فرهنگ توده‌اى با نگاهى انتقادى‌تر به جامعه بنگرند.

رمان روز ملخ مملو از شخصیت‌هاى کاریکاتورى و موقعیت‌هاى گروتسکى است که با طنزى سیاه و گزنده روایت مى‌شوند، آن هم در فصل‌هاى اپیزودیک کوتاهى که گویی با مونتاژى سینمایى کنار هم قرار گرفته‌اند. نشر ماهی اقدام به چاپ و نشر این کتاب با ترجمه‌ی فرید دبیرمقدم کرده است.

افتخارات کتاب روز ملخ

• قرارگیری در فهرست 100 رمان برتر انگلیسی زبان قرن بیستم به انتخاب کتاب‌خانه‌ی مدرن؛
• حضور در در فهرست 100 رمان برتر انگلیسی زبان از سال 1923 تا 2005 به انتخاب مجله‌ی تایم.

اقتباس سینمایی از کتاب روز ملخ

روز ملخ فیلمی محصول سال 1975 به کارگردانی جان شلزینگر، در ژانر تاریخی با سبک بلک کمدی است. این فیلم به دلیل نگاه انتقادی به صنعت فیلم‌سازی هالیوود و ارائه‌ی تصویری کابوس‌وار مورد توجه محققان و منتقدان بسیاری قرار گرفته است و برخی نیز المان‌های سینمای وحشت را در آن جست‌وجو می‌کنند.

کتاب روز ملخ برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب روز ملخ رمانی جذاب برای دوست‌داران داستان‌های تاریخی و اجتماعی و ادبیات کلاسیک است.

در بخشی از کتاب روز ملخ می‌خوانیم

با آن‌که هومر کار دیگرى جز آماده‌کردن شام محقرانه‌اش نداشت، کسل و بى‌حوصله نبود. از ماجراى رامولا مارتین و شاید یکى دو اتفاق پراکنده‌ى دیگر که بگذریم، در سراسر عمر چهل‌ساله‌اش مزه‌ى هیچ تنوع یا هیجانى را نچشیده بود. در مقام یک دفتردار، ماشین‌وار کار کرده و با بى‌اعتنایى و بى‌احساسى محض اعداد را جمع زده و آن‌ها را در دفتر حساب نوشته بود، درست همان‌طور که حالا در خانه درِ کنسرو سوپ را مى‌گشود یا تختش را مرتب مى‌کرد.

اگر کسى این‌سو و آن‌سو رفتنش را در آن خانه‌ى ییلاقى کوچک مى‌دید، احتمالاً فکر مى‌کرد هومر در خواب راه مى‌رود یا نیمه‌کور است. انگار دستانش از خود حیات و اراده‌اى مستقل و یکسره جدا از او داشتند. آن‌ها بودند که ملافه‌ها را روى تخت مى‌کشیدند و بالش‌ها را صاف مى‌کردند، نه خود او.

یک روز، وقتى داشت درِ کنسرو سالمون را براى ناهار باز مى‌کرد، بدجور شستش را برید. بى‌شک زخم دردناکى بود، اما حالت همیشگى خونسرد و کم ‌وبیش عبوس چهره‌ى هومر هیچ تغییرى نکرد. دست زخمى بر میز آشپزخانه از درد به خود مى‌پیچید. سرانجام جفت همدمش او را به طرف سینک برد و دلسوزانه با آب گرم شست‌وشویش داد.

هومر وقتى مشغول رسیدگى به کارهاى خانه نبود، روى صندلى تاشوى قدیمى و زهواردررفته‌ى حیاط‌خلوت، یا به قول بنگاه‌دار پاسیو، مى‌نشست. بلافاصله پس از صبحانه به آن‌جا مى‌رفت تا آفتاب بگیرد. کتاب پاره‌پوره‌اى را هم که در یکى از کمدها پیدا کرده بود روى زانویش مى‌گذاشت، بى‌آن‌که نگاهى به آن بیندازد.