معرفی و دانلود کتاب داستان‌های مرموز موراکامی

معرفی کتاب داستان‌های مرموز موراکامی

کتاب داستان‌های مرموز موراکامی مجموعه‌ای با هفت قصه‌ی جذاب و متفاوت است که زندگی مردانی تنها و منزوی را به تصویر می‌کشد. این کتاب که در سال 2014 به یکی از پرفروش‌ترین آثار اروپا و آمریکا تبدیل شد، داستان‌هایی تأثیرگذار و به‌یادماندنی به شما هدیه می‌دهد.

معرفی کتاب داستان‌های مرموز موراکامی:

هاروکی موراکامی نویسنده‌ی شناخته‌شده و مطرحی است که دیگر نیازی به معرفی ندارد. اگر با آثار او آشنایی داشته باشید می‌دانید که این نویسنده‌ی ژاپنی معمولاً از نشانه‌های رایجی مانند موسیقی، گربه، زنان مرموز و ... استفاده می‌کند. با وجود این آشنایی و پیش فرض، هر کدام از داستان‌های او، پدیده‌ای نو و تأثیرگذار در دنیای ادبیات محسوب می‌شود و کتاب داستان‌های مرموز موراکامی (Men without women) نیز از این قاعده مستثنی نیست. این کتاب در سال 2014 انتشار یافت و در مدتی کوتاه توانست به یکی از پرفروش‌ترین آثار آن سال تبدیل شود، اما رمز موفقیت این مجموعه داستان کوتاه چه بود؟ هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) در این کتاب موفق شد با استفاده از شوخ‌طبعی و تخیل نامحدود خود، شاهکار دیگری خلق کند که می‌توان آن را اثری کلاسیک در عصر حاضر دانست.

خلاصه‌ی کتاب داستان‌های مرموز موراکامی:

این کتاب خواندنی با داستان کوتاهی به نام «ماشینم را بران» آغاز می‌شود که نام آن یادآور یکی از ترانه‌های گروه موسیقی بیتلز است و طرفداران هاروکی موراکامی به چنین ارجاعاتی در آثار او عادت دارند. این حکایت به ماجرای بازیگری می‌پردازد که همسر خود را پس از بیست سال زندگی مشترک از دست داه و گواهی‌نامه رانندگی او نیز توقیف شده است. در چنین شرایطی شرکت طرف قرارداد این بازیگر، راننده‌ی زنی را در اختیارش قرار می‌دهد. بازیگر نزد راننده‌ی جوان اعتراف می‌کند که هیچ‌گاه شناخت کاملی نسبت به همسر خود نداشته است و اکنون نمی‌تواند با نبود او کنار بیاید.

«دیروز» نام داستان دوم این مجموعه‌ی خواندنی است و باز هم اشاره‌ای به یکی از مشهورترین و به‌یادماندنی‌ترین ترانه‌های گروه بیتلز دارد. این قصه درباره‌ی دانش‌آموزی است که خود را برای ورود به دانشگاه آماده می‌کند و در این مسیر با چالش‌های بسیاری روبرو می‌شود.

«عضو مستقل» نام داستان بعدی کتاب حاضر محسوب می‌شود و شخصیت اصلی آن دکتر توکای نام دارد. او معیارهای خاصی در انتخاب زنان دارد و همین موضوع باعث شده است تا روابط او معمولا ادامه پیدا نکند.

داستان چهارم، «شهرزاد» نام دارد و زوجی را به تصویر می‌کشد که زن در هر دیدار برای مرد مورد علاقه‌اش قصه‌ای عجیب روایت می‌کند. مرد به رغم این‌که از صحبت‌های معشوقه‌اش لذت می‌برد اما آن‌ها را غیرواقعی می‌داند.

قصه‌ی «کینو» نیز به شرح ماجرای مردی به همین نام می‌پردازد که برای رهایی از گذشته و شکست‌هایش کافه‌ای باز کرده است و سر خود را با مشتریانش گرم می‌کند. این داستان فضایی سوررئال و خاص دارد و برای طرفداران موراکامی تجربه‌ای دلچسب خواهد بود.

داستان «سامسای عاشق» درباره‌ی فردی است که از خواب برمی‌خیزد و می‌بیند که مانند شخصیت اصلی رمان مسخ به حشره‌ای غول‌پیکر تبدیل شده است و حتی نمی‌داند کجاست.

داستان پایانی کتاب که «مردان بدون زنان» نام دارد و درباره‌ی مردی است که متوجه می‌شود عشق قدیمی او خودکشی کرده است. این خبر او را بسیار متاثر می‌کند؛ چرا که این زن، سومین زنی است که پس از رابطه با او خودکشی می‌کند.

نکوداشت کتاب داستان‌های مرموز موراکامی:

- کتابی هیجان انگیز که نمی توان در برابرش مقاومت کرد. (The New York Times Book Review)
- مورکامی در این هفت داستان، نبوغ منحصر به فرد خود را دوباره به نمایش می گذارد. (Los Angeles Times)
- جذاب و بامزه. (Vulture)

جملات برگزیده کتاب داستان‌های مرموز موراکامی:

- در زمانی خاص، از دست دادن یک زن، درواقع، از دست دادن همه‌ی زن‌هاست.
- هر چه کنی، به خود کنی. دیر یا زود باید این اتفاق می‌افتاد. فقط زمانش معلوم نبود.
- چه بخوای چه نخوای باید برگردی. اما همیشه اونجایی که برمی‌گردی با اونی که قبلا بوده، متفاوته. قانونش اینه. هیچ‌وقت نمی‌تونه دقیقا عین قبل باشه.

در بخشی از کتاب داستان‌های مرموز موراکامی می‌خوانیم:

همیشه همان‌جا می‌نشست. دورترین صندلی کافه که به پیش‌خوان نزدیک و تقریبا همیشه هم خالی بود. کافه به ندرت شلوغ می‌شد و آن صندلی ویژه، هم دور از نظر بود و هم کم‌تر از بقیه‌ی صندلی‌ها، راحت به‌نظر می‌رسید. راه‌پله‌های پشت سر، سقف این قسمت را کمی شیب‌دار کرده بود و بدون خم کردن سر، نمی‌شد آن‌جا ایستاد. با این‌که مرد قد بلندی هم بود، این جای دنج و کوچک را به همه جای کافه، ترجیح می‌داد.

‌کینو اولین باری را که این مرد پا به کافه گذاشت در خاطر داشت. همان اول، ظاهرش چشم کینو را گرفت. سر تراشیده شده‌ی تقریبا کبود، شانه‌های کشیده و لاغر، چشمان درخشان و مشتاق، گونه‌هایی با استخوان‌های برجسته و پیشانی عریض. سی و سه چهار ساله به‌نظر می‌رسید، بارانی بلند طوسی رنگ به تن داشت، اگرچه باران نمی‌بارید و به‌نظر هم نمی‌رسید به زودی ببارد. در نگاه اول، کینو فکر کرد شاید از مافیای ژاپن باشد و قصدش نگهبانی است. یک عصر بهاری خنک، ساعت هفت و نیم. کافه هم خالی بود.

مرد، آخرین صندلی پیش‌خوان را انتخاب کرد، کتش را در آورد، آن‌را به دیوار آویخت، با صدایی آرام، آبجو سفارش داد و شروع به خواندن کتاب ضخیمش کرد. از نظر کینو شدیدا به کتابی که می‌خواند، علاقمند بود. بعد از یک ساعت و نیم، نوشیدنی خود را تمام کرد و با بلند کردن دستش در حدود یک یا دو اینچ، به کینو اشاره کرد که نزدیکش شود و یک ویسکی سفارش داد. کینو پرسید: "چه برندی باشه؟" اما او گفت که خیلی فرقی نمی‌کند.

فهرست مطالب کتاب

سخن ناشر
مقدمه‌ی مترجم
ماشینم را بران
دیروز
عضو مستقل
شهرزاد
کینو
سامسای عاشق
مردان بدون زنان