معرفی و دانلود کتاب تبت وداع

معرفی کتاب تبت وداع

کتاب تبت وداع نوشته‌ی ابوالفضل زمانی، داستان وداع و خداحافظی‌های سخت و طاقت‌فرسای زندگی را به تصویر می‌کشد.

اگر کتاب کوه دکلی را خوانده باشید خواهید فهمید که قصه تبت وداع گرچه داستانی مستقل دارد اما به نوعی در ادامه‌ی همین کتاب نوشته شده است. ابوالفضل زمانی در کتاب حاضر با نگارشی تازه روایتی را به تصویر می‌کشد که در نوع خود جذابیتی خاص دارد.

تبت وداع برخلاف کتاب کوه دکلی، قصه‌ای متفاوت دارد. به گفته‌ی ابوالفضل زمانی این داستان رگه‌های کمی از واقعیت را به دنبال دارد. تنها واقعیت داستان تبت وداع این است که «خان آقا» که در کتاب کوه دکلی زنده بود، دیگر در این قصه زنده نیست. در حقیقت مرگ او تنها واقعیت این روایت خواهد بود.

بدون شک مطالعه‌ی این کتاب به واسطه‌ی روایت جذابش مناسب زمانی است که در کیسه ‌خواب خزیده‌اید و برفک‌های سقف چادر بر صورتتان می‌ریزد.

در بخشی از کتاب تبت وداع می‌خوانیم:

کلنگم را از برف بیرون کشیدم. بعد از چند دقیقه‌ای که درون برف بود به‌ سختی بیرون آمد. سوراخ سُخمه‌اش یخ زده بود. مقداری هم در انگشت شصت پای راستم احساس سرمازدگی می‌کردم. نه تقصیر کفش‌هایم بود و نه برودت هوا. این انگشت با یک نسیم هم از دور خارج می‌شود. عارضه‌ای قدیمی است که از صعود سال‌های دور به یادگار مانده. درد شیرینی دارد و انگار دکمۀ خاطرات است. وقتی‌که گزگزش می‌گیرد پردۀ خاطرات کوهنوردی من روشن می‌شود. خاطرات شیرین و تلخی که حالا دیگر همه شیرین شده‌اند. دوستانی که بودند و کوه‌هایی که می‌رفتیم. یادشان به خیر. برخی هستند هنوز، برخی نیستند! زمان، خوب مرهمی‌ است. تلخی و زهر هر چیزی را می‌گیرد! چطور می‌شود دلت برای مُشتی که زیر چشمت خورده بود تنگ شود؟! یا دلت بخواهد که دوباره در بوران و سرما گیر کنی و تا صبح درجا بزنی تا خودت را نجات دهی! یک‌شب را در دهلیز بهمنی چادر بزنی! دعوای زیر قله برایت شود حسرت! و از این ‌دست خاطرات تلخی که الان عین قند شده‌اند.

انگشتم را تکان می‌دهم تا جَو‌گیر نشود و خودکشی نکند. البته انتخاب با خودش است و من هم بدم نمی‌آید که از دست ناز و کرشمه‌هایش راحت شوم. ناخن شصتم هم دل خوشی ازش ندارد. این دو یکی از ناسازگارترین وصلت‌های اعضای بدنم هستند. ماه‌ها طول می‌کشد تا رشد کند و دوباره جدا می‌شود. انگشت تنوع‌طلبی است!