معرفی و دانلود کتاب اعترافات یک گناه‌کار

معرفی کتاب اعترافات یک گناه‌کار

کتاب اعترافات یک گناه‌کار اثر سنت آگوستین، یکی از مهم‌ترین رسالات در باب گناه، بصیرت دینی و رستگاری است که با نثر پرشور خود به بیان قدرت ایمان برای تغییر زندگی ما می‌پردازد.

اعترافات یک گناه‌کار (Confessions Of A Sinner) در واقع زندگینامه فلسفی- اعتقادی سنت آگوستین است. گفته می‌شود این کتاب نخستین خود زندگی‌نامه‌ای است که در غرب نگاشته شده است.

مارکوس اورلیوس اوگوستینوس (Sant Augustinus) معروف به اوگوستین قدیس از تأثیرگذارترین فیلسوفان و اندیشمندان مسیحیت در دوران باستان و اوایل قرون وسطی محسوب می‌گردد. او از شکل‌دهندگان سنت مسیحی غربی (کاتولیک و پروتستان) به حساب می‌آید.

وی تا پایان عمر خود نیز تحت اندیشه‌های نو افلاطونی و مانوی بوده است و این امر در بسیاری از نظریات و آثار وی به روشنی نمایان است. آگوستین در آثار خود که راجع به تثلیث، چگونگی خلقت، حقیقت، نفس، مسئله گناه و ثواب، جبر و اختیار، نجات انسان به فضل الهی و... است، می‌کوشد تا حکمت افلاطونی را با اصول آیین نصاری تطبیق دهد و از این دو معجونی که مورد قبول آبای مسیحی باشد به وجود آورد.

در تمام طول تاریخ بعضی از کتاب‌ها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آن‌ها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگ‌ها و انقلاب‌ها الهام بخشیده‌‌‌اند. آن‌ها زندگی‌های بسیاری را ساخته‌اند و یا تباه کرده‌اند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایده‌هایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم. (ایده‌های بزرگ)

در بخشی از کتاب اعترافات یک گناه‌کار می‌خوانید:

جز دوست داشتن و دوست داشته شدن، چه چیزی می‌تواند عامل خشنودی و موجب سعادت من گردد؟ اما من خویش را در روابط روحانی محدود نمی‌کردم. من بر مسیر مستقیم دوستی منزل نمی‌گزیدم. آن چه که از هوای نفس آلوده‌ی ‌من متصاعد شده بود. از جوشش درون بلوغم بود. آن هواهای نفسانی قلب مرا در خود می‌فشردند و دل تنگم می‌ساختند. آن‌چنان که قلبم دیگر میان حلاوت روشن عاطفه و ظلام شهوات، قادر به تمییز نبود. در پس هاله‌ی ‌ابهام، یکی پس از دیگری سر بر می‌آورد و جوانی ناتوان من که از لبه‌ی ‌پرتگاه هوا و هوس عبور می‌کرد، در گرداب شهوترانی فرو می‌رفت. خشم تو مرا در برگرفته بود و من از آن بی‌خبر بودم. صدای گسستن زنجیرهای فناپذیری‌ام ‌گوش مرا کر کرده و این چه کیفر منصفانه‌ای ‌برای روح متکبر من بود. از تو دورتر می‌شدم و تو اجازه می‌دادی. قلب جوشان من در عیش و عشرت برمی‌آشفت و فرو می‌پاشید و تباه می‌گردید و تو خاموش بودی. آه، ای شادمانی دیرهنگام من، تو خاموش می‌ماندی و من پیوسته از تو دور می‌شدم و بیش از پیش بذرهای بی‌ثمر را که باعث رنجم شده بود، با حقارت مضاعف و خستگی جان‌کاه، می‌پراکندم.