معرفی و دانلود کتاب آرمینوتا

معرفی کتاب آرمینوتا

روایتی از دختری که به هیچ‌کجا تعلق ندارد. کتاب آرمینوتا به قلم توانمند دوناتلا دى پیتر آنتونیو اثری بی‌نظیر و کمیاب است که توانسته خوانندگانی بی‌شمار و یکی از معتبرترین جوایز ادبی ایتالیا را از آن خود کند. دختری که به ناگهان توجه و عشقی را که از سمت پدر و مادر و دوستان نزدیکش دریافت می‌کرده،‌ از دست می‌دهد. داستانی قدرتمند از احساس تعلق، مراقبت و مسئولیت.

درباره کتاب آرمینوتا:

تابه‌حال برایتان پیش آمده که ندانید به چه کسی یا به کجا تعلق دارید؟ ایده‌ای نداشته باشید مادر واقعا کیست، خانواده داشتن چه معنایی دارد، خواسته شدن یعنی چه و مکان امن به کجا می‌گویند؟ این‌ها همان احساساتی‌ست که دى پیتر آنتونیو (Donatella Di Pietrantonio) در این اثر شگفت‌انگیز به آن می‌پردازد.

کتاب آرمینوتا (A Girl Returned) در سال 2017 توسط منتشر شد. این اثر زیبا داستانی قانع‌کننده درباره‌ی رابطه‌ی مادر و دختری، مفهوم مراقبت و به دوش کشیدن مسئولیت است. راوی جوان این رمان پویای ایتالیایی احساس می‌کند که رها شده است. او یتیمی‌ست با دو مادر زنده...

روای کتاب آرمینوتا دختر جوان 13 ساله‌ای است که طی تحولاتی ناگهانی، در می‌یابد مردی که در خانه‌اش قد کشیده و زنی که در دامنش رشد نموده، پدر و مادر واقعی‌اش نیستند! او حالا مجبور است زندگیِ راحت و مملو از آسایشی را که تا آن زمان داشته برای همیشه ترک کند، و عازم خانه‌ای محقر شود که خانواده‌ی واقعی‌اش در آن زندگی می‌کنند. عذاب او را تصور کنید، هنگامی که می‌فهمد از این به بعد به جای بستری نرم و گرم، باید با خواهر خردسال خود که تقریباً هر شب جایش را خیس می‌کند، روی یک تخت بخوابد! در طول داستان، تلاش این روای جوان برای وفق پیدا کردن با شرایط جدید را پی می‌گیریم.

این ماجرا برای دختر داستان ما تبدیل به انگیزه‌ای برای تاب‌آوری و تعیین سرنوشت خود می‌شود و حالا او باید تصمیم بگیرد چگونه ادامه‌ی راه خود را رقم بزند. او تمام سعی خود را می‌کند تا نیروی خود را برای شروع بازیابد. این داستان زیبا منشاء روابط خانوادگی را مورد بررسی قرار می‌دهد و سوال بسیار عمیقی از ما می‌پرسد: آیا ما واقعاً به جایی تعلق داریم؟

جوایز و افتخارات کتاب آرمینوتا:

- برنده‌ی جایزه CAMPIELLO
- بهترین کتاب واشنگتن پست
- بهترین کتاب Kirkus Reviews
- بهترین کتاب Dallas Morning News

نکوداشت‌های کتاب آرمینوتا:

- مجذوب‌کننده. (Publishers Weekly)
- یک داستان فریبنده در مورد آرامش، سازگاری و مبارزه با بحران‌های احساسی. (The Economist)
- یک کتاب بسیار زیبا و کاملاً ویرانگر. (Minneapolis Star Tribune)
- یک رمان گیرا و عمیقاً متاثرکننده... بسیار توصیه می‌شود. (Kirkus)

با دوناتلا دى پیتر آنتونیو بیشتر آشنا شویم:‌

این نویسنده‌ی محبوب در یک روستای کوچک متولد شد. دوناتلا دى پیتر آنتونیو 9 ساله بود که شروع به نوشتن داستان و سرودن شعر کرد. کتاب مادرم رودخانه است اولین رمان او بود که در سال 2011 منتشر شد. این اثر موفق شده تا جایزه‌های ادبی جان فانته و Tropea را به خود اختصاص دهد. دومین کتاب آنتونیو به نام بلا میا (Bella Mia) برنده‌ی جایزه‌ی Brancati شد.

کتاب آرمینوتا مناسب چه کسانی است؟

اگر به رمان‌های خانوادگی و اجتماعی علاقه دارید، کتاب آرمینوتا انتخاب بسیار مناسبی برای شماست.

در بخشی از کتاب آرمینوتا می‌خوانیم:

در بهار، تولد من فرا رسید و هیچ‌کس متوجه آن نشد. پدر و مادر در مدتی‌ که بدون من گذرانده بودند فراموشش کرده بودند و آدریانا تاریخ تولدم را نمی‌دانست. اگر به او می‌گفتم هم به روش خودش جشن می‌گرفت، با چهارده‌ بار پریدن و کشیدن گوش‌هایم. اما من مخفی نگهش‌ داشتم و به‌محض رسیدن دوازده شب تنهایی به خودم تبریک گفتم. بعدازظهر به میدان رفتم و از تنها شیرینی‌فروشی روستا یک‌ دانه شیرینی دیپلماتیک خریدم. از فروشنده یک شمع درخواست کردم، از آنهایی که روی کیک می‌گذاشتند. خانم فروشنده نگاه عجیبی به من انداخت و پولش را از من نگرفت، این‌طوری دست‌کم یک هدیه دریافت کرده بودم. در انباری زود کبریت را پیدا کردم، جایشان را می‌دانستم.

در را از داخل بستم، توی نور ضعیفی که از لای ‌در وارد می‌شد، کیسۀ شیرینی را باز کردم و با کاغذ زیرش روی یک میز کهنۀ خاک‌گرفته قرار دادم. شمع کوچک را وسط شیرینی فرو‌ کردم و فتیله‌اش را روشن کردم. در تاریکی خوب نمی‌دیدم و می‌توانستم یک کیک واقعی را با اندازۀ معمولی جلویم تصور کنم. همان‌طور به شعلۀ کوچک و لرزان شمع خیره ماندم، احتمالاً به خاطر نفس من که نزدیکش بودم، تکان می‌خورد. به هیچ‌چیز خاصی فکر نمی‌کردم، اما درونم، فرای همۀ ترس‌ها، قدرتی درخشان مثل آن آتش کوچک حس‌ می‌کردم. پارافین آب‌شده شروع به چکیدن روی بدنۀ شمع کرد، تا به پودر قند روی شیرینی رسید. پس با یک فوت خاموشش کردم به تنهایی برای خودم دست ‌زدم و آهنگ تولدت مبارک را زیرلب در تاریکی خواندم.