معرفی و دانلود کتاب صوتی آدم بدشانس: مجموعه داستان‌های رمی

معرفی کتاب صوتی آدم بدشانس: مجموعه داستان‌های رمی

کتاب صوتی آدم بدشانس: مجموعه داستان‌های رمی نوشته آلبرتو موراویا، شامل 31 داستان کوتاه طنزآمیز است که به زندگی اجتماعی و ساده‌ی مردم شهر رم می‌پردازد.

کتاب داستان‌های رمی برای اولین بار در سال 1954 در ایتالیا منتشر شد. این اثر 61 داستان کوتاه آمیخته با طنز دارد که تمامی آن‌ها به زندگی عادی مردم رم یا شهرهای اطراف آن بعد از جنگ جهانی دوم می‌پردازند. آلبرتو موراویا (Alberto Moravia) با نگارش این داستان‌ها تصاویری از فعالیت‌ها، اشتغال، زندگی و وضعیت اجتماعی مردم رم را در آن دوران به نمایش می‌گذارد. این اثر دومین جلد از این مجموعه است و اولین جلد آن با نام من حرفی ندارم منتشر شده است.

راوی داستان‌های کتاب آدم بدشانس اول شخصی است که به صورت ناشناس روایت می‌کند. با این حال توضیحات او و جزئیات زیادی که مطرح می‌شود، سرنخ‌هایی در مورد هویتش به شما می‌دهد.

موراویا داستان‌هایش را بر مبنای مکتبی که شاعر ایتالیایی به نام «بلی» پایه گذاشت، به نگارش درآورده است. در این داستان‌ها طبق ویژگی‌های این مکتب، شخصی ناشناس از مردم رم یا یک کاسب وجود دارد که از زاویه اول شخص، شرایط خودش یا مردم را بیان می‌کند. این کتاب صوتی تحولات رم بعد از جنگ جهانی دوم را به خوبی نشان می‌دهد؛ یک رم آزاد و تغییر یافته، سرشار از حیات و چندگانگی، حوادث و اتفاقات غیرمنتظره اما سرافکنده، اندوهناک و از شکل افتاده.

تمامی داستان‌های این کتاب با لحنی ساده و راحت روایت می‌شوند و فضایی طنزآلود دارند، طنزی که متناسب با موضوع، ممکن است با چاشنی تلخی همراه باشد. همه داستان‌ها از دید اول شخص هستند و راویان افرادی‌اند که هیچ ویژگی قهرمانانه خاصی ندارند و می‌توان بسیار راحت با آنان هم‌ذات‌پنداری کرد، کسانی مانند کارمندانی که از محل کارشان اخراج شده‌اند، پیش‌خدمت‌ها، افراد فریب‌کار، رانندگان، زندانیان سابق، دزدان و خرده جنایتکاران و زنان و مردانی از طبقات متوسط و پایین جامعه که تلاش می‌کنند از فقر نجات یابند.

با آلبرتو موراویا بیشتر آشنا شویم:

آلبرتو موراویا با نام اصلی آلبرتو پینچرله روزنامه‌نگار و نویسنده ایتالیایی در 28 نوامبر 1907 در خانواده‌ای نسبتاً ثروتمند در رم به دنیا آمد. پدرش به کار معماری و نقاشی مشغول بود. او به دلیل ابتلا به بیماری سل استخوانی در 9 سالگی نتوانست به شکل رسمی مدرسه‌اش را به پایان برساند و مجبور شد 5 سال از دوران کودکی‌اش را در بیمارستان بگذارند.

آلبرتو پسر بسیار باهوشی بود و در این مدت مشغول کتاب خواندن شد. نویسندگان مورد علاقه‌اش شکسپیر، داستایوفسکی و گوگول بودند. او در مدت حضورش در بیمارستان موفق به یادگیری زبان‌های آلمانی و فرانسوی شد و شعرهایی نیز به زبان ایتالیایی و فرانسوی سرود.

موراویا در 18 سالگی به شهر برسانون ایتالیا رفت و در 3 سال، اولین رمانش به نام بی‌تفاوت‌ها را نگاشت و در سال 1929 با هزینه شخصی‌اش منتشر کرد. دو سال پیش از آن یعنی در سال 1927 کارش را به عنوان روزنامه‌نگار شروع کرد. اولین داستان‌های کوتاه او در این دوره در روزنامه منتشر شد.

سال‌های ابتدایی جنگ جهانی دوم برای او بسیار سخت گذشت، رژیم فاشیست وقت ایتالیا آثار او را ممنوع و یا سانسور می‌کرد. به همین دلیل در سال 1935 به آمریکا رفت و تا زمان آزادی رم و برگشت به کشورش، برای جلوگیری از سانسور، کتاب‌هایش را به صورت سورئال و تمثیلی نوشت.

موراویا در سال‌های 1959 تا 1962، رئیس انجمن بین‌المللی نویسندگان بود. در سال 1984 به عضویت حزب کمونیست ایتالیا در مجلس اروپا درآمد. در سال 1985 عنوان شخصیت اروپایی را به دست آورد و در سال‌های 1949 تا 1965، 13 بار نامزد جایزه نوبل ادبیات شد.

در سال 1944 بعد از آزادی رم، به ایتالیا برگشت و هم‌زمان با نویسندگی، برای روزنامه‌های مهم آن زمان مطلب می‌نوشت. آلبرتو موراویا در سپتامبر سال 1990 در سن 83 سالگی درگذشت. از دیگر آثار او می‌توان به دنباله‌رو، زن رمی، سرکشی، بی‌تفاوت‌ها، عشق و زناشویی لیندا، دست‌فروش، دو زن، دلتنگی، داستان‌های ماقبل تاریخ و... اشاره کرد.

در بخشی از کتاب صوتی آدم بدشانس می‌شنویم:

نسپولای خیاط را ازگیل صدا می‌زدند، چون زن کوتوله‌ای بود و صورت زرد و سیاهی داشت درست مثل ازگیل رسیده. چشم‌هایش سیاه بودند و زیرچشم‌هایش پف کرده، ابروها و سبیل مشکی داشت و گونه‌ها، پیشانی و دماغ زردرنگ. نسپولا همیشه مثل عروسک‌های پارچه‌ای لباس می‌پوشید. همان عروسک‌های پارچه‌ای که بچه‌ها موقع راه رفتن صورتشان را روی زمین می‌کشند.

پیراهنی کمرکرستی و دامنی کوتاه که پاهای درشت و بادکرده‌اش آن را بالا می‌کشید. نسپولا در طبقه دوم خانه‌ای در خیابان آرانچو کار می‌کرد. خانه‌ای سه اتاقه. در اتاق خواب تخت‌خواب بزرگ دونفره‌ای قرار داشت و در اطرافش چنان همه چیز بهم فشرده بود که نمی‌شد حرکت کرد. در این اتاق یک کمد کشویی هم به چشم می‌خورد که رویه‌اش سنگ مرمر بود. یک کمد آینه‌دار. دو تا پاتختی. میز و چند تا صندلی هم در این اتاق قرار داشت.

فهرست مطالب کتاب صوتی