معرفی و دانلود کتاب 100 پرسش و پاسخ درباره مراقبت‌های بیمار سرطانی

معرفی کتاب 100 پرسش و پاسخ درباره مراقبت‌های بیمار سرطانی

کتاب 100 پرسش و پاسخ درباره مراقبت‌های بیمار سرطانی نوشته ریچارد تی. هارا، سوزانا ال. رزبا در چند بخش اصلی با هدف در اختیار گذاشتن اطلاعات و توصیه‌های سودمند راهنمای مناسبی برای پرسش‌هایتان است که به اهمیت اصول مراقبت از بیماران و مراقبان می‌پردازد.

در نخستین فصل کتاب 100 پرسش و پاسخ دربارۀ مراقبت‌های بیمار سرطانی (100 Questions and Answers about Caring for Family or Friends with Cancer) در تعریف سرطان آورده شده: «انسان‌ها تصور می‌کنند که سرطان مانند یک توده یا غده بخشی از بدنشان است اما در کتاب‌های پزشکی سرطان، فرآیند غیرعادی و کنترل نشده سلول‌ها تعریف شده است.»

ریچارد تی. هارا (Richard T. Hara) سوزانا ال. رزبا (Susanna L. Worcester) این کتاب را در 9 فصل با موضوعات زیر تدوین کرده‌اند که البته فصل نخست با موضوع سرطان اساسی‌ترین مساله در بخش آگاهی است.

«سرطان»، «مدیریت درمان و مراقبت پزشکی»، «پذیرش مسئولیت مراقبت از بیمار»، «مراقبت از خود»، ‌«موضوعات و روابط خانوادگی»، «مراقبت خانگی، تجهیزات پزشکی» «مباحث بیمه‌ای»، «نگرانی‌های شغلی» و «واکنش‌های احساسی و نگرانی درباره»

واکنش شما زمانی که بگویند «مبتلا به سرطان هستید» چیست؟ اولین احساس قبل از ضربه و شوک شدید، شک و تردید است. سرطان تنها یک اختلال فیزیکی در بدن نیست بلکه عمیق‌ترین ترس‌ها را در وجود بیمار ایجاد می‌کند. با وجود سال‌ها تلاش و آموزش خستگی ناپذیر جهت تغییر نگرش نسبت به این بیماری، هنوز اقدامات موفقیت آمیزی صورت نگرفته است. وظیفه اصلی ما مشاوره به بیماران و خانواده هاست. این بیماری نه تنها بیمار را بلکه تک تک اعضای خانواده را هم درگیر می‌کند.

در بخشی از کتاب 100 پرسش و پاسخ دربارۀ مراقبت‌های بیمار سرطانی می‌خوانیم:

تشخیص سرطان، انجام جراحی و احتمال شیمی‌درمانی و پرتودرمانی بسیار سخت است. از کجا شروع کنیم؟

ظرفیت بیمار را از پذیرش این موضوع بسنجید. بامطالعۀ شیوه‌های قبلی آشنا شوید و به آن کنید. در موقعیت‌های مختلف، افراد روش‌های مشابهی در پذیرش دارند. آیا شیوه‌های تجربه شدۀ او مؤثر است؟

راه‌حل‌های قبلی تا زمانی مؤثر است که الگوی نادرستی در زندگی مثل پرخوری، کم‌خوری، مصرف دارو و الکل و اختلالات روانی به وجود نیامده باشد.

معمولاً در مراحل اولیۀ بیماری گفتگو، آموزش و حذف موقعیت‌های پر‌خطر در پیشرفت درمان مؤثرتر است. اغلب بیماران دوره‌های قبل از جراحی، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را با نگرانی بیان می‌کنند. آن‌ها در تشخیص بیماری عجله دارند و منتظر شروع درمان نمی‌مانند. از پیشرفت سرطان می‌ترسند. عده‌ای به دلیل استرس بالا درمان را به‌سرعت شروع می‌کنند و ناموفق هستند و بعدها افسوس می‌خورند. همچنین بیماران درک درستی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی ندارند. عدم درک صحیح باعث ترس بیشتر می‌شود. مثلاً برخی افراد به دلیل ریزش مو و احساس درد از شیمی‌درمانی می‌ترسند. درست است که بعضی بیماران این علائم را تجربه می‌کنند؛ اما درمان‌های جدید و داروهای کنترل شده عوارض جانبی را کاهش و تحمل در برابر پرتودرمانی و شیمی‌درمانی را افزایش می‌دهد. ممکن است برخی بیماران عوارض جانبی را اصلاً تجربه نکنند. شاید عده‌ای دچار عوارض جانبی بیشتری شوند؛ اما با تغییرات جزئی در کارهای روزانه به زندگی خود ادامه می‌دهند. صحبت کردن با بیمارانی با درمان مشابه در چگونگی کنترل درمان کمک می‌کند. قبل از انجام شیمی‌درمانی و پرتودرمانی بهتر است با محیط درمان آشنا شوید تا بدین وسیله ابهامات از بین برود و برای پذیرش درمان آماده‌تر باشید. گاهی این کار کمک می‌کند که عملاً محیط درمان را ببینید. مهم‌ترین کار این است که با دکتر یا پرستار برای کسب اطلاعات کافی از نوع خاص درمان، عوارض جانبی احتمالی و چگونگی پیشگیری یا درمان بیماری صحبت کنید. البته محدودیت‌هایی که بعد از جراحی یا عوارض جانبی درمان اتفاق می‌افتد باعث ناامیدی بیمار می‌شود. به بیمار آرامش و قوت قلب بدهید. در این شرایط حفظ تعادل روحی - روانی مهم‌تر از تعادل جسمی است. مثلاً ممکن است دیگر همسرتان از دیدن فیلم در سینما لذت نبرد. فیلمی کرایه کنید و در خانه بمانید و همراه هم تماشا کنید. این خوب است. تمام بیماران برای بهبودی نیاز به استراحت دارند. تحمل فشار درمان آن‌ها را از فعالیت باز می‌دارد که نتیجۀ آن خستگی و استرس زیاد است. برخی بیماران نیز با حمایت‌های اجتماعی دوستان، خانواده، همکاران یا دیگران بیماری خود را می‌پذیرند. پس یک یا دو نفر را برای همفکری با بیمار انتخاب کنید؛ بنابراین صحبت دربارۀ افکار، احساسات، نگرانی‌ و ترس‌ها بهترین روش برای حل مشکل و دریافت کمک از دیگران است.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: سرطان
1- سرطان چیست؟
2- انواع درمان سرطان چیست؟
3- چگونه به دیگران بگویم که سرطان دارم؟ چرا آن را پنهان کنم؟
4- چگونه به بیمار سرطانی کمک کنیم؟
5- مراقبان و پرستاران چه کسانی هستند؟
6- چرا من به‌عنوان مراقب انتخاب شدم؟
فصل دوم: مدیریت درمان و مراقبت پزشکی
7- افراد بسیاری درگیر مراقبت از همسرم هستند. این افراد چه کسانی هستند و چه‌کارهایی انجام می‌دهند؟
8- بهترین پزشک کیست؟ چگونه او را پیدا کنم؟
9- چه زمانی به دنبال راه‌حل دیگری باشیم؟
10- من و همسرم سؤالات زیادی داشتیم که از دکتر بپرسیم؛ اما هنگام ملاقات ترسیدیم و گیج شدیم که چگونه بیماری را مطرح کنیم؟
11- من و همسرم به‌خوبی انگلیسی صحبت نمی‌کنیم. آیا مشکلی پیش نمی‌آید؟
12- چرا زمان انتظار ملاقات بیمار با پزشک طولانی است؟
13- اطلاعات دقیق‌تر دربارۀ سرطان را از کجا به دست ‌آوریم؟
14- آیا فضای مجازی و بسته‌های اینترنتی مکان خوبی برای جستجوی اطلاعات است؟
15- آیا اطلاعات بسیار زیاد مشکل ایجاد می‌کند؟
16- آزمایشات بالینی چیست؟
17- آیا آزمایشات بالینی نسبت به درمان استاندارد و سنتی بهتر است؟
18- آیا بیمه هزینه آزمایشات بالینی را پرداخت می‌کند؟
19- آیا بهترین تصمیم را برای درمان گرفته‌ایم؟
20- همسرم می‌گوید: «با عمل جراحی خواهم مرد.» آیا بیماران با انجام جراحی زنده می‌مانند؟
21- خواهرم از شروع درد شکایت می‌کند. به نظرم به‌اندازۀ کافی صبوری نمی‌کند. آیا علائم بیماری او واقعی است؟ اگر چنین است چگونه به او کمک کنیم؟
22- من کارهای زیادی برای پدرم انجام می‌دهم. پزشکان و فیزیوتراپ‌ها می‌گویند: «او باید پیاده‌روی و غذا پختن را خودش انجام دهد.» چگونه او را تشویق به انجام کارهای شخصی‌اش کنم؟
23- تفاوت بین درمان‌های سنتی و درمان‌های روحی- روانی چیست؟
24- آیا به پزشک بگویم که بیمار از چه روش‌های درمانی استفاده می‌کند؟
25- آیا پدرم از رژیم غذایی مناسب استفاده می‌کند؟
26- مادرم ضعیف شده و احساس ناامیدی دارم. چگونه به او غذای بیشتری بدهم؟
فصل سوم: پذیرش مسئولیت مراقبت بیمار
27- از زمانی که همسرم به سرطان مبتلا شده، زندگی از کنترل خارج شده است. چگونه کنترل زندگی را دوباره به دست آوریم؟
28- آیا استرس و افسردگی علت سرطان است؟
29- معتقدم که مثبت اندیشی به روند بهبودی کمک می‌کند. آیا همسرم باید افکار منفی را از خود دور کند؟
30- چگونه به تنظیم احساسات بیمار کمک کنیم؟
31- واکنش همسرم بعد از تشخیص سرطان منطقی نبود. آیا این عکس‌العمل عادی است؟
32- چه افرادی در صورت اطلاع از سرطان دچار بیشترین آسیب می‌شوند؟
33- آیا اضطراب بیمار به حدی می‌رسد که نیاز به کمک تخصصی داشته باشد؟
34- چگونه در کنترل استرس به همسرم کمک کنم؟
35- آیا ورزش استرس را کاهش می‌دهد؟
36- چگونه به همسرم در طول درمان آرامش بدهم؟
37- همسرم بیماری خود را انکار می‌کند. چگونه می‌توانم در این زمینه به او کمک کنم؟
38- شما تا چه اندازه به خدا اعتقاد دارید؟ آیا داشتن ایمان به شما کمک می‌کند؟
39- بعد از تشخیص بیماری همسرم، پزشک ترک سیگار را به او توصیه کرد. او قبلاً سعی کرده بود؛ ولی موفق نبود. چگونه به او کمک کنم؟
40- اخیراً دربارۀ حوادث ناخوشایند زندگی زیاد فکر می‌کنم. آیا روش من درست است؟
41- چگونه در مورد آینده برنامه‌ریزی کنم؟
فصل چهارم: مراقبت از خود
42- آیا من به اسکیزوفرنی مبتلا شدم؟ نشانه‌های آن چیست؟ چگونه می‌توان از ابتلا به آن پیشگیری کرد؟
43- هفته‌هاست که دوستم را ندیدم. برای مدتی نیاز دارم که از بیمارستان، بیماری و پزشکان فاصله بگیرم. چگونه بدون احساس گناه این کار را انجام دهم؟
44- آیا زمانی که دچار مشکلات روحی شدیم می‌توانیم به بیمار کمک کنیم؟
45- گروه‌های حمایتی چه گروه‌هایی هستند و چگونه به ما کمک می‌کنند؟ کدام گروه مناسب‌تر است؟
46- در مورد نگرانی‌های مراقبم آشکارا صحبت نمی‌کنم. کجا می‌توانم با پرستاران و افراد دیگر در این مورد مشورت کنم؟
47- پسرم از 2 ماه قبل به سرطان مبتلا شده است. بعد از این ماجرا دائماً فکر می‌کنم و خیلی ناراحت هستم. چه کاری باید انجام دهم؟ آیا مشاوره مفید است؟
48- آیا مصرف دارو برای افسردگی و اضطراب لازم است؟
49- چرا سرطان برای هر دوی ما ناراحت کننده است؟
فصل پنجم: موضوعات و روابط خانوادگی
50- چگونه احساسات خود را در مقابل ابتلا به سرطان کنترل می‌کنیم؟
51- در طول درمان نسبت به کوچک‌ترین موضوعات حساس و زودرنج می‌شویم. چگونه این تغییرات را کنترل کنیم؟
52- واکنش من نسبت به بیماری همسرم چیست؟ آیا می‌توانم از او حمایت کنم؟
53- نقش شما به‌عنوان همسر یا مراقب چگونه است؟
54- احساس می‌کنم که بعد از تشخیص بیماری از هم دور شدیم. چرا چنین حالتی پیش آمده است؟
55- از چه تکنیک‌هایی در مورد تغییر روابط جنسی هنگام بیماری استفاده کنیم؟
56- آیا بعد از سرطان بارداری امکان‌پذیر است؟
57- دکتر اطلاعاتی دربارۀ سرطان مادرم گفت. آیا به مادرم بگویم. بهتر نیست چیزی نگویم و ناراحتش نکنم.
58- دربارۀ بیماری همسرم با بچه‌ها صحبت نکردم. آن‌ها ناراحت می‌شوند. من به‌سختی با موضوع کنار آمدم. بچه‌ها چطور بیماری را می‌پذیرند؟ تا چه اندازه در مورد سرطان با بچه‌ها صحبت کنم؟
59- آیا بردن کودکان به بیمارستان صحیح است؟
اغلب بچه‌ها دلیل بیماری والدین را به خود نسبت می‌دهند. بسیاری از بچه‌ها خیال‌پردازی می‌کنند. آن‌ها فکر می‌کنند که پدرشان به ‌دلیل افت تحصیلی او سرطان گرفته است.
61- اگر فرزندم پرسید: «آیا مادرم می‌میرد» چه بگویم؟
62- آیا فرزندانم شرایط آگاهی از سرطان را دارند؟
63- دوستم دو فرزند دارد. او تحت درمان سرطان است و چنانچه اتفاقی نیفتد برنامه‌ای برای مراقبت از فرزندان دارد. آیا برنامه‌ریزی برای آیندۀ فرزندان امکان‌پذیر است؟ چه کمکی می‌توانم به او بدهم؟
64- همسرم مطمئن نیست که آیا می‌خواهد دربارۀ بیماری با کسی صحبت کند یا نه. معتقدم که باید اعضای خانواده و برخی دوستان از موضوع مطلع شوند. با چه کسی دربارۀ سرطان صحبت کنیم؟ چگونه شروع کنیم و واکنش آن‌ها چیست؟
65- شنیدم که بیماری همسرم علت ژنتیکی دارد. آیا اعضای دیگر خانواده نیاز به تست سرطان دارند؟
66- بعد از بیماری همسرم خانواده برای هر تغییری آماده است. چه مقدار تغییر کافی است؟ چگونه می‌توانیم به حالت نرمال برگردیم؟
67- مانند بسیاری از خانواده‌ها نتوانستم با موضوع کنار بیایم و به طلاق فکر می‌کنم. آیا راهی برای حل مشکلات وجود دارد؟
68- من نامزد دارم و ازدواج نکردم. اگر یکی از همسران در دوران نامزدی بیمار شود وضعیت و شرایط چگونه خواهد شد؟
69- چگونه در زمان بیماری همسرم زندگی کنیم؟
فصل ششم: مراقبت خانگی، تجهیزات پزشکی و موضوعات مهم دیگر
70- مراقبت خانگی چیست؟ مراقبت بیمار بعد از جراحی در منزل چگونه است؟
71- همسرم فقط جراحی رودۀ بزرگ انجام داد و نیازی به بستری طولانی در بیمارستان نداشت. آیا برای مراقبت او در منزل آماده هستیم؟
72- آیا تجهیزات پزشکی را برای مراقبت در منزل تهیه کنیم؟
73- مادرم به‌سختی از رختخواب بلند می‌شود و به حمام می‌رود. حتی باوجود پرستار در خانه نگران او هستم. چه کاری باید انجام دهیم؟
74- مراقبت در کلینیک تخصصی پرستاری چگونه است؟ چطور پدرم از این مراقبت‌ها استفاده کند؟
75- همسرم شش هفته، هفته‌ای پنج روز پرتودرمانی می‌شود. او بعد از درمان رانندگی نمی‌کند. چگونه درمان‌هایش را به‌طور مرتب انجام دهد؟
فصل هفتم: مباحث بیمه‌ای
76- چگونه هزینه‌های سنگین درمان را تأمین کنیم؟
77- بیمۀ تأمین اجتماعی چیست؟
78- بیمۀ حمایتی خاص چیست؟
79- اگر بیمار تحت پوشش بیمه‌ای نباشد، هزینه‌های درمان او چگونه خواهد بود؟
80- تأمین هزینه‌های دارویی بسیار سنگین است. آیا حمایتی در کاهش این هزینه‌ها وجود دارد؟
81- چگونه با شرکت بیمه مذاکره کنیم؟
82- اگر بیمه مطالبات شما را پرداخت نکرد چه باید کرد؟
فصل هشتم: نگرانی‌های شغلی
83- تفاوت بیمۀ بیکاری تأمین اجتماعی، بیمۀ تکمیلی، بیمۀ نیروهای مسلح و کمک‌های خیرخواهانه چیست؟
84- با چه کسی در محل کار در مورد سرطان همسرم صحبت کنم؟
85- چگونه بیمار در زمان درمان از مرخصی استفاده می‌کند؟ چگونه برای همراهی بیمار تا بیمارستان و کمک به او در منزل مرخصی بگیرم؟
86- به ‌دلیل مشکلات مالی مجبورم کار کنم. زمانی که همسرم را برای درمان و معاینات همراهی نمی‌کنم چه احساسی دارم؟
87- آیا همسرم در مدت شیمی‌درمانی و پرتودرمانی قادر به ادامۀ فعالیت است؟
88- آیا جامعه مرا باوجود بیکاری حمایت می‌کند؟
فصل نهم: واکنش‌های احساسی و نگرانی دربارۀ مرگ
89- آیا تفکر دربارۀ مرگ خوب است؟
90- پزشکان از همسرم قطع امید کردند. چگونه بدون او به زندگی ادامه دهم؟
91- باوجود این‌که همسرم زنده است؛ ولی به زندگی بدون او فکر می‌کنم. آیا داشتن این تفکرات درست است؟
92- آسایشگاه کجاست؟
93- آیا صرفاً زنده بودن و نفس کشیدن بیمار برای خانواده مهم است یا کیفیت داشتن بهتری از زندگی؟
94- چه کسانی در امر تصمیم‌گیری دخالت دارند؟
95- گزارش DNR چیست؟
96- آیا اجازه دارم که حق حیات را از همسرم بگیرم؟
97- زمانی که به لحظات پایانی عمر بیمار نزدیک می‌شویم، چه اقداماتی انجام می‌دهیم؟
98- حالا که همسرم مرده چه کاری انجام دهم؟
99- صاحبان عزا چه شرایطی دارند؟
100- از چه منابعی اطلاعات بیشتر کسب کنیم؟
لیست مراکز