نظر سید محمد سجاد فروغی برای کتاب افسردگی، اختلال دوقطبی و چند بیماری دیگر

داستان تعلیق نداشت. سر و تَه نداشت. جملات کلیشه‌ای باعث شده بود از داستان لذت نبرم. نوع کلماتِ داخل جمله واقفا فجیع بود. هر لحظه می‌خواستم کتاب رو بذارم کنار. ولی باید بگم که هر نوشته‌ی بدی هم ارزش حداقل یکبار خوندن رو داره. این که به جای کلمه‌ی آن‌ها وحشت کرده اند، بنویسیم، آن‌ها ترسیدند، کارِ هر نویسنده‌ای نیست. همینطور که یک نویسنده، فرق درخت‌ها و درختان رو می‌دونه. می‌دونه کجا باید درختان استفاده بشه و کجا درخت ها. اما این کتاب...