معرفی و دانلود نمایشنامه زنانی که به بزها خیره شده‌اند

معرفی نمایشنامه زنانی که به بزها خیره شده‌اند

کتاب زنانی که به بزها خیره شده‌اند، نمایشنامه‌ای خواندنی از ایوب آقاخانی با نگاهی به اسطورۀ ژوکاست. نمایش شاید بیشتر مانند یک متن رادیویی بنظر بیاید.

نمایشنامه زنانی که به بزها خیره شده‌اند به رابطه زنان با مردان می‌پردازد اینکه زن‌ها چگونه درباره مردان می‌اندیشند و شناختشان در خصوص آن‌ها در چه حد است و بر پایه چیست و البته بر عکس یعنی نگاه مردان نسبت به زنان. هرچند که در سنین مختلف این نگاه و شناخت متفاوت است و می‌دانیم که در سن پختگی یعنی دهه چهل انسان می‌تواند کاملتر بیندیشد و تفکرات خاص خود را سرو سامان دهد. متن یک رئالیست اجتماعی است که با سوررئال آمیخته شده است یا شاید بهتر است که بگویم در جاهایی به گونه‌ای یک رئالیست جادویی است. آنجا که با تخیل و عالم ماورا در می‌آمیزد. مردی که نامش کاووس است در کماست او به یکباره با گوشی همراه همسر سابق خود تماس می‌گیرد همسری که پنج سال است از او جدا شده. اما در کل باید گفت متن ایستاست و البته این به لحاظ ساختاری به نوعی جز ذاتی متن است. محور اصلی نمایش شوکاست همانطور که شوهر سابق او کاووس بجز چند دقیقه پایانی همه‌اش با تلفن صحبت می‌کند و ما تنها صدای او راداریم اما از تاثیرحضورش کاسته نمی‌شود. اگر حضور بازیگران دیگر کمرنگ‌تر می‌شد شاید به ریتم تندتری هم دست می‌یافتیم واین خود زمان نمایش را به سطح مطلوب‌تری می‌رساند.

ایوب آقاخانی می‌گوید: (با نگاهی آزاد به اسطوره ژوکلست، و با ادای احترام به پائولا وگل، جان رانسون، استیون نایت، سوفکل) البته این نمایش ما را یاد فیلمی می‌اندازد که در آن یک مهندس ساختمان در حال رانندگی است. فیلم در شب می‌گذرد و تماماً درجاده و خیابان. مرد در حین رانندگی همه‌اش با تلفن صحبت می‌کند از حل مشکلات کاری خود و بحث با دوستش که سر کارگر و معاون اوست. بر سر مسائل ساخت و ساز پروژه ساختمانی تا صحبت با همسرش بر سر زندگی‌شان و برگشت به گذشته و رفتن به آینده و برنامه‌هایی که دارد یا بحث با دوست دخترش و... عصبی می‌شود، ناراحت می‌شود. به گذشته می‌رود بعضی از تقصیرات خود را می‌پذیرد و مباحث شبه فلسفی می‌کند و... در نهایت تصادف می‌کند. این نمایش نیز شبیه آنست بااین تفاوت که جای مهندس مرد با زن عوض شده است و ... البته بعضی از مباحث مربوطه نیز شبیه هستند.

در روزگاران قدیم تجسم باروری انسان‌ها بود و با خدای حاصلخیزی سومری و به نام "تموز" و "نین گیر سو" یکسان بشمار می‌آمد. در اساطیر یونانی برای زئوس و ژوپیتر مقدس شمرده می‌شد وبه طور کلی نماد نیروی جنسی نر بود و بنابراین در هنر، مربوط به دیونوسوس و باکوس و پیروان آنها یعنی ساتیرها و پان بود، که دارای جنبه‌های شبیه به بز است. (دیو وهفت گناه بزرگ شهوت) در هنر عیسوی بز نماینده لعنت شدگان در آخرین داوری رستاخیز است. بز به منزله هشت شاخه زمینی در تقویم چینی است.