معرفی و دانلود نمایش صوتی آمیز قلمدون

معرفی نمایش صوتی آمیز قلمدون

اکبر رادی در نمایش صوتی آمیز قلمدون، قصه‌ی مردی باشرافت و متعهد به نام آقای شکوهی را به تصویر می‌کشد که سال‌ها کارمند بوده و حالا پس از بازنشستگی با همسر خود زندگی ساده‌ای را ساخته است تا اینکه بروز مشکلاتی آرامش آن‌ها را به هم می‌ریزد.

درباره نمایش صوتی آمیز قلمدون:

اکبر رادی این بار نیز مانند سایر نمایشنامه‌های دغدغه‌مند خود، یک اثر انتقادی نوشته و وضعیت جامعه ایرانی را به خوبی توصیف کرده است. داستان کتاب آمیز قلمدون درباره مردی آبرومند به نام آقای شکوهی‌ست که با همسر خود شوکت خانم زندگی می‌کند. آن‌ها دو دختر به نام‌های رکسانا و ماندانا دارند که هردویشان ازدواج کرده و درگیر زندگی شخصی خودشان هستند.

آقای شکوهی یک بازنشسته دولت است که سال‌ها در حوزه فرهنگ و هنر ممکلت خدمت کرده و هیچ‌گاه به رشوه گیری و کارهای خلاف روی نیاورده است. او به معنای واقعی یک انسان باشرافت، پاک و ساده است و در تمام طول زندگی‌اش به سمت خوش گذرانی و هرزگی نرفته و برای خانواده‌اش زحمت کشیده است. تا اینکه او بازنشسته می‌شود و فقر و تنگناهای مالی به سراغش می‌آید با اینکه شکوهی هیچگاه از گذشته خود ناراضی نیست و از درستکار بودن خودش رضایت دارد.

سرانجام همسایه ثروتمند و فضول خانواده شکوهی به نام حشمت خانم کارهایی می‌کند که باعث به وجود آمدن جنجال‌ها و مشکلات مختلفی برای آن‌ها می‌شود.

نمایش صوتی آمیز قلمدون برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی و هنر تئاتر از این اثر لذت وافری خواهند برد.

اکبر رادی را بیشتر بشناسیم:

او یکی از مهم‌ترین نمایشنامه نویسان تاریخ زبان فارسی به شمار می‌رود که توانست با پیشگامی در این عرصه تحولات مثبتی به وجود آورد و آثار هنری باکیفیتی بنویسد. اکبر رادی (Akbar Radi) در سال 1318 در شهر رشت به دنیا آمد و به گفته خودش در اوج جوانی یعنی دهه 30 شمسی با تماشای تئاتر خانه عروسک هنریک ایبسن علاقه زیادی به نمایشنامه نویسی و هنر تئاتر پیدا کرد.

پس از آن بود که تصمیم به نگارش نمایشنامه گرفت و در سال 1338 نخستین اثر خود با نام «روزنه آبی» را نوشت و مورد پسند احمد شاملو قرار گرفت. دو سال طول کشید تا این نمایشنامه منتشر شود؛ البته جلال آل احمد قرار بود زودتر آن را به چاپ برساند اما خواهان تغییراتی در متن اصلی بود که اکبر رادی قبول نکرد.

اکبر رادی از هنرمندانی شناخته می‌شود که همواره درد و مشکلات مردم را در نوشته‌های خود بازتاب داده و از طبقه روشنفکر و متوسط جامعه نیز بسیار استفاده کرده است. در واقع رادی خودش را طرفدار چخوف و ایبسن می‌داند و در آثار خود از این دو شخص الگو گرفته است. همچنین عده‌ای سبک اصلی این نمایشنامه نویس را رئالیسم انتقادی می‌دانند؛ با این حال آثار او در سبک‌های دیگر نیز نوشته شده است.

سرانجام اکبر رادی در دی ماه سال 1385 دار فانی را وداع گفت. او در طول حیات خود بیش از 35 نمایشنامه را نگاشت که برخی از آن‌ها عبارتند از: «از پشت شیشه‌ها، ارثیه ایرانی، آهسته با گل سرخ، پایین گذر سقاخانه، پلکان، افول، مرگ در پاییز، تانگوی تخم مرغ داغ و...»

در بخشی از نمایش صوتی آمیز قلمدون می‌شنویم:

«صدای خنده‌های بشاش زنانه»

شکوهی با همان ربدوشامبر و عینک ذره بینی از آشپزخانه بیرون می‌آید. در حالیکه ماندانا و رکسانا از دو سمت زیر بالش را گرفته‌اند و خنده کنان و صمیمانه او را به طرف کاناپه می‌برند. ماندانا کی زرد جیری را به ساعد انداخته؛ رکسانا کیف ورنی مشکی براقی به شانه حمایل کرده. هردو زیبا و خوش قواره‌اند و مانتوی سنگین و مد پوشیده‌اند.

ماندانا: آی آی آی خوب تو آشپزخونه مچ‌تون رو گرفتیم.شکوهی را با ملاطفت می‌نشاند.

- خب خب خب...خانم خانوما، شازده خانوما خوش اومدین، صفا آوردین.

رکسانا: نه نشد اول باید بابا نقلی باید بگه تو آشپزخونه خلوتی چیکار می‌کرده؟

- ای سیاه طلای من! وقتی مامان خونه نیست، بابا نقلی توی آشپزخونه چیکار میتونه بکنه؟

فهرست مطالب کتاب صوتی