معرفی و دانلود کتاب صوتی مرخصی عاشقانه

معرفی کتاب صوتی مرخصی عاشقانه

کتاب صوتی مرخصی عاشقانه اثر دوروتی پارکر به صورت مجموعه‌ داستان‌های کوتاه، حضور زنان در جامعه را نقد و بررسی می‌کند، حضوری که همیشه پر رنگ، اما منفعلانه، احساساتی، وابسته و دنباله‌روی حضور مردان است. این کتاب صوتی به صورت مشترک با همکاری کتابراه و ماه‌آوا تولید شده است.

پارکر در داستان‌های کوتاه کتاب صوتی مرخصی عاشقانه (The Sexes)، به عنوان یک نویسنده زن، جایگاه و نقش زنان در جامعه را مورد نقد قرار می‌دهد. عنوان داستان‌ها عبارتند از: «جنسیت»؛ «مرخصی عاشقانه»؛ «فقط چند ساعت»؛ «روز باشکوه» و «لولیتا».

پارکر (Dorothy Parker) در این اثر با زبان طنز و گزنده‌ی خود، نقاط ضعف شخصیت‌های زن داستان را به تصویر می‌کشد و برای تاثیر‌گذاری بیش‌تر داستان‌ها را در فضائی رئالیستی و با کم‌ترین حاشیه‌پردازی روایت می‌کند. داستان‌ها به‌خصوص داستان اول بیش‌تر به یک نمایش‌نامه‌ی کوتاه شبیه است؛ شاید بتوان گفت که در مجموعه‌ی حاضر تجربه‌ی نمایشنامه‌نویسی دوروتی پارکر بیش‌تر از جنبه‌ی شاعرانه‌اش بر داستان‌ها تأثیرگذار بوده است.

دوروتی پارکر در 22 آگوست 1893 در وِست اِند، نیوجرسی به دنیا آمد. در سال 1916 تعدادی از اشعارش را به ویراستار مجله‌ی «ووگ» فروخت و سمتِ ویراستاری را در مجله کسب کرد. از 1917 تا 1920 پارکر در مجله‌ی ونیتیفر کار می‌کرد. بین سال‌های 1927 تا 1933 برای مجلات نیویورک به عنوان منتقد کتاب کار می‌کرد. متون او در نشریات مختلف و با فاصله‌های نامنظم تا سال 1955 چاپ می‌شد. او یک‌ بار هم برنده‌ی جایزه‌ی داستان‌های کوتاه اُ. هنری شد. پارکر، در 7 ژوئن سال 1967، تک و تنها، در هتل نیویورک که آخرین خانه‌اش شده بود، از دنیا رفت.‌

در قسمتی از کتاب صوتی مرخصی عاشقانه می‌شنویم:

خانم اوینگ یک دختر داشت: لولیتا. البته این حق پدر و مادر است که اسم کودکان خود را مطابق میل خود انتخاب کنند، اما به‌نظر می‌آید بد نیست هنگام نامگذاری نیم‌نگاهی هم به آینده داشته باشند و ببینند این کودک در آینده چه مشکلاتی با این اسم خواهد داشت. لولیتا به هیچ‌وجه کودک برجسته‌یی نبود: لاغر و با گره‌هایی محکم در مفاصل استخوان‌هایش. موهای کم‌پشت‌اش نیز جالب بود و به‌طور مرتب رشد می‌کرد. آن روزها خانم اوینگ، بچه‌های با موهای فرخورده را دوست داشت. به همین دلیل بارها و بارها هنگام خواب موهای لولیتا را خیس می‌کرد و آن‌ها را در کهنه‌پارچه‌های تکه‌تکه‌شده‌یی می‌پیچید، و صبح که می‌شد تکه‌پارچه باز شده بود و موها دوباره حالت خود را پیدا کرده بودند: صاف مثل همیشه. همه‌ی این تلاش‌ها، شب‌های ناآرامی را برای لولیتا رقم زد که سعی می‌کرد تا با وجود تکه‌پارچه‌های پیچیده به دور سرش بخوابد. در نتیجه، همه‌ی این کارها کنار گذاشته شد و موهای او باز هم آویزان شد.

در اولین روزهای مدرسه، پسرها که از این ماجرا به ‌نحوی مطلع شده بودند، در ساعات زنگ تفریح، در حیاط مدرسه دور او حلقه می‌زدند و با فریاد می‌گفتند: «اوه لولیتا، می‌شه موهای فرفری‌ت رو به ما نشون بدی؟ آه لولیتا، یکی از اون موهای فرفری خوشگلت رو به ما بده!»

فهرست مطالب کتاب صوتی