معرفی و دانلود کتاب صوتی داستان یک پرستار

معرفی کتاب صوتی داستان یک پرستار

کتاب صوتی داستان یک پرستار از مجموعه داستان‌های برگزیده جایزه ادبی اُ. هنری، شامل آثاری برگزیده از نویسندگان بزرگ جهان در سال 1999 است.

پس از درگذشت «ویلیام سیدنی پورتر» مشهور به «اُ. هنری» نویسنده آمریکایی که به خلق سبک داستان‌نویسی کوتاه با پایان شگفت‌انگیز مشهور است، بنیادی به نام این نویسنده در آمریکا تأسیس شد که از جمله وظایف این بنیاد ادبی، علاوه بر سامان‌بخشی آثار متعدد این نویسنده شهیر آمریکایی، اعطای جایزه‌ای به نام او و در گونه ادبی مورد علاقه و در تخصص او یعنی داستان کوتاه بود. در همین راستا بنیاد ادبی «اُ. هنری»، چند سال پس از تاسیس، شروع به برگزاری مراسمی برای شناخت برگزیدگان و اعطای جایزه ادبی «اُ. هنری» در گونه داستان کوتاه کرد. برای این منظور داوران این جایزه با نگاه به مجله‌های ادبی معتبر آمریکا و داستان‌هایی که توانسته بودند در آن‌ها به چاپ برسند، آثاری را انتخاب و در جمع خود به داوری وارد می‌کردند. در نتیجه کار آن‌ها این بنیاد هر ساله بیست داستان را برگزیده و سه داستان از این بیست داستان را برنده اعلام می‌کنند. همچنین مجموعه بیست داستانی هر ساله از برگزیدگان، به طور منظم توسط این بنیاد به چاپ می‌رسد و تاکنون بیش از 90 جلد از این مجموعه به چاپ رسیده است که در ایران با سرپرستی علی فامیان و در انتشارات کتاب نیستان در دست ترجمه قرار گرفته است.

در مجموعه «داستان یک پرستار» آثاری از نویسندگانی چون پیتر بایدا، دیوید فاستر والاس، شارلوت فوربس و… به چشم می‌خورد. در میان داستان‌های این کتاب می‌توان چند پدیده تاریخی و انسان‌شناختی را رصد کرد که نویسندگانش در واپسین سال از قرن بیستم به آن توجه نشان داده و حتی می‌توان از آن‌ها به طلیعه قرن بیست و یکم نیز نگاه کرد.

دور شدن از ظاهر حوادث و رویدادها و انسان به عنوان شکل‌ دهنده یک حادثه و حرکت به سمت متن و عمق رویدادها و انسان؛ یکی از این دست رویدادهاست. نویسندگان این کتاب نشان داده‌اند که با گذر از فرم روایت و خو کردن به سادگی بیش از اندازه در بیان، مسائلی مهم‌تر از فن روایت که شاید بشود از آن به عنوان توصیف ذات و درون آدمی در بستر رویدادهای اجتماعی یاد کرد، توجه نشان داده‌اند.

این کتاب صوتی ما را به مکان‌هایی بس جذاب می‌برد؛ به رودخانه کلرادو و هیجان عبور از گذرگاه‌ها و تندآب‌ها؛ به کشور فیجی، جایی که یک زن بومی تحصیل کرده بین سبک زندگی غربی و سنت‌های قدیمی گیر افتاده است؛ به فرزنو در کالیفرنیا، جایی که یک کارگر ایتالیایی نومید از کشت و زرع برای رهایی به حفاری پناه می‌برد.

همچنین خلق نگاهی تازه به ماجراهای پرتعلیق جنایی و یا مرگ نیز در این داستان‌ها بسیار قابل توجه و اعتناست و نشان از نوعی دگردیسی فکری و ذهنی در میان نویسندگان انگلیسی زبان در ابتدای قرن بیست و یک دارد. این مساله درکنار توجه پررنگ به حضور سایر اقوام و ملیت‌ها در داستان‌هایی که زمینه اصلی رخداد آن‌ها در آمریکاست نیز نوعی نگاه تازه به جهانی شدن فرهنگ و مناسبات آدم‌ها را تداعی می‌کند.

دیوید والاس فاستر (David Foster Wallace) در نیویورک متولد شد. پدر او جزو اساتید برجسته‌‏ی فلسفه، مادرش معلم فیزیک و خود فاستر دارای مدرک کارشناسی ارشد نویسندگی بود. او در زمینه‌‏های رمان، داستان کوتاه و مقاله نویسی فعالیت و کار تدریس در دانشگاه را هم بر عهده داشت. معروف‌ترین رمان او شوخی بی پایان است که در سال 1996 به چاپ رسید و به عنوان یکی از 100 رمان برتر انگلیسی انتخاب شد. او برنده‏‌ی چند جایزه از جمله پولیتزر بود.

از رمان‏‌های او می‌توان به شوخی بی‌پایان، شاه رنگ پریده و جاروی سیستم اشاره داشت و همین طور از داستان‌‏های کوتاه او می‌‏توان دختری با موهای عجیب، مصاحبه‏‌های کوتاه با مردان زشت، فراموشی و شخص افسرده را نام برد. کتاب این هم مثالی دیگر مجموعه‌‏ای از 5 مقاله برگزیده‏‌ی او است که در ایران به چاپ رسیده است. دیوید فاستر والاس در سن 46 سالگی به زندگی خود پایان بخشید.

در بخشی از کتاب صوتی یک پرستار می‌شنویم:

«کسانی که در بوث لندینگ می‏‌میرند، در همان شهر به دنیا آمده‏‌اند. بیشترشان هم در حالی مرده‌‏اند که دست‏شان در دست مری مک دونالد بود. مری لبانش را به هم مالید و پیش خود گفت نه، نمی‏‌شود گفت بیشترشان. اصلا تعداد افرادی را که در حضور او مرده بودند نشمرده بود. چرا باید می‌‏شمرد؟ زندگی در بوث لندینگ نعمتی بود. هوای پاک، خیابان‏‌های امن و تمیز خانواده‏‌های اصل و نسب داری که همیشه به مسئولیت‌‏های مدنی و انسان دوستانه خود توجه داشته‌‏اند. اگر کسی بیمار می‌‏شد به بیمارستان دولتی بوث - تیسلر می‏‌رفت. 

اگر کسی می‏‌خواست برنامه سرگرمی زنده تماشا کند، برای ورود به مرکز هنرهای نمایشی بوث تیسلر بلیت می‏‌خرید. اگر هم کسی نمی‌‏توانست از خود مراقبت کند، مقدماتی فراهم می‌‏شد تا به مرکز سالمندان بوث تیسلر منتقل شود.

حدود پنجاه سال پیش، مری مک دونالد دوره پرستاری را در کالج دولتی بوث ۔- تیسلر به اتمام رساند. حالا او در طبقه سوم مرکز سالمندان، کنار پنجره نشسته بود و به درخت گیلاس حیاط مرکز نگاه می‌‏کرد. بوی شلغم پخته از آشپزخانه‌‏ی طبقه اول به مشام می‌‏رسید. مری به زندگیش فکر می‌‏کرد و از گذشته به حال می‌‏آمد و از جایی به جای دیگر می‏‌رفت؛ مانند پرنده‏‌ای که از شاخه‌‏ای به شاخه دیگر می‌‏پرید و آرام و قرار نداشت.»

فهرست مطالب کتاب صوتی