معرفی و دانلود کتاب صوتی باورهای ناپیدا

معرفی کتاب صوتی باورهای ناپیدا

امین القاسی زاده در کتاب صوتی باورهای ناپیدا، گزیده‌ای از تجربیات خود، درباره‌ی چگونگی تغییر و کشف رسالت وجودی انسان را به صورت داستان‌گونه روایت می‌کند.

تمام تصمیمات و انتخاب‌های شما در زندگی شخصی و کاری‌تان که به صورت خواسته یا ناخواسته در ناخودآگاه‌تان به وجود می‌آید، توسط باورهای شما انجام می‌دهد. این باور‌ها گاهی محدود کننده انسان‌ها هستند و گاهی باعث رشد و تعالی او می‌شوند.

وجود هر کدام از انسان‌ها در جهان هستی بدون علت نیست؛ کافی‌ست علت آن را که اسمش رسالت زندگی است، پیدا کنید و در سراسر حیات خود تا لحظه وداع با این جهان در مسیر آن حرکت کنید. برخی این رسالت را در ایام جوانی کشف می‌کنند و برخی دیگر نیز سال‌ها باید به جستجو و کشف آن بپردازند. اگرچه بعضی نیز هیچ‌گاه این مفهوم والا را در زندگی درک نکرده و بی‌آنکه اثری مثبت و شاخص از خود در این دنیا بگذارند، دار فانی را وداع می‌گویند و جهان هستی را ترک می‌کنند.

چیزی که باعث می‌شود انسان رسالت و خط سیر زندگی خود را به درستی کشف نکند و در مسیر آن قدم برندارد، در ریسمان‌های محکمی ریشه دارد که به گذشته خود انسان و رنجش‌های باقی مانده از آن وابسته است. اتفاقاتی که در گذشته رخ داده از دایره اختیارات آن‌ها خارج بوده و باعث به وجود آمدن باورهایی غلط شده‌، این باورها از اوج‌گیری و پرواز بسیاری از انسان‌ها به سمت اهداف و آرزوهای خود جلوگیری می‌کنند.

با شنیدن کتاب صوتی باورهای ناپیدا به گذشته خود سفر کرده و آن را مرور می‌کنید، با همه ویژگی‌هایش آن را می‌پذیرید و با اندوخته‌ای از تجربیات گران‌بها به زمان حال برمی‌گردید. سپس به کمک قدرت بخشش و بازسازی باورهایی که از قبل در ناخودآگاه شما به وجود آمده، حالِ خودتان را در جهت مثبت می‌سازید؛ تجربه‌های گذشته را در کوله‌پشتی سفر زندگی خود قرار می‌دهید و وجود خود را مانند امانتی که نمی‌توان بر آن قیمت گذاشت در مسیر حرکت به سوی آینده، همراهی می‌کنید. امید است که سرانجام «خود» را به سلامت به «خود» برسانید.

در بخشی از کتاب صوتی باورهای ناپیدا می‌شنویم:

چند روزی می‌گذرد. مریم را دوباره می‌بینم. احساس می‌کنم اتفاق بسیار خوبی در زندگی این آدم در راه است. این بار مریم به نسبت دفعات گذشته با انرژی بیشتری سر قرار حاضر شده است. پیش از جلسه تصمیم می‌گیرم، کمی بیشتر درباره گذران زندگی روزمره‌اش بدانم. بنابراین، این نخستین سوالی است که از او می‌پرسم: «لطفا کمی دربارۀ دوستانت برایم بگو!»

«دوستانم؟ خب... دوستان من دو دسته‌اند. بعضی از آن‌ها سرشان به زندگی خودشان گرم است. عمدتا آدم‌های موفقی هستند. ماهی یکی دو بار در کافه‌ای جایی با هم قرار می‌گذراند و از احوال هم با خبر می‌شوند. من تا جایی که می‌توانم از جمع‌های آن‌ها دوری می‌کنم، زیرا آن‌ها مدام از موفقیت‌های خود حرف می‌زنند و من چیزی به جز شکست‌هایم برای تعریف کردن ندارم. آن‌ها اغلب سعی می‌کنند به من کمک کنند تا زندگی بهتری داشته باشم. اما من با اینکه از نیت خیرشان آگاهم، از این مسئله احساس بسیار ناخوشایندی پیدا می‌کنم. هر بار که در قرارهای آن‌ها حاضر می‌شوم، دو سه روز افسرده و کِسِل می‌شوم.»

«و دسته دوم؟»
«دسته دوم کسانی هستند که به من نیاز دارند. من بیشتر وقتم را با آن‌ها می‌گذرانم.»
«چه نیازی؟»

«به قول خودشان من گوش خوبی برای آن‌ها هستم. آن‌ها آدم‌های شکست خورده و آسیب دیده‌ای هستند که به درد دل کردن نیاز دارند. من آن‌ها را خیلی خوب درک می‌کنم. حرف زدن و کمک کردن به آن‌ها حس خوبی به من می‌دهد. در واقع با این کار احساس می‌کنم من هم می‌توانم انسان مفیدی باشم. این دسته از دوستانم هر زمانی که به من نیاز داشته باشند، من خودم را در اختیار آن‌ها می‌گذارم.»

در دلم برای وضعیت اشتباهی که مریم برای خودش درست کرده است ناراحت می‌شوم. ولی فعلا آن را بروز نمی‌دهم و می‌پرسم: «آیا صفت منفی‌ای هست که آن را به صورت تکیه کلام، زیاد درباره خودت به کار می‌بری؟»
با اکراه پاسخ می‌دهد: «بله، من زیاد خودم را خنگ، بی‌لیاقت و زشت خطاب می‌کنم.»
«حالا به من بگو که معمولا روزت را کجا و چگونه می‌گذرانی؟ و معمولا به چه چیزهایی فکر می‌کنی؟»
احساس می‌کنم کمی معذب می‌شود. دست‌هایش را تندتند به هم می‌مالد و می‌گوید: «من معمولا در خانه، در اتاق خودم حبس هستم. حتی تا جایی که می‌توانم از رفتن به میهمانی‌ها اجتناب می‌کنم. اغلب شب‌ها موقع خواب به مرگ خودم فکر می‌کنم و صبح‌ها با نفرت از این که هنوز زنده‌ام، بیدار می‌شوم.»

فهرست مطالب کتاب صوتی