معرفی و دانلود کتاب صوتی بانک‌ تهیدستان: وام‌های کوچک، ابزار مبارزه با فقر جهانی

معرفی کتاب صوتی بانک‌ تهیدستان: وام‌های کوچک، ابزار مبارزه با فقر جهانی

کتاب صوتی بانک‌ تهیدستان: وام‌های کوچک، ابزار مبارزه با فقر جهانی نوشته‌ی محمد یونس، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها در زمینه‌ی توسعه‌ی اقتصادی به شمار می‌رود که نکات کاربردی و مفیدی برای افزایش بهره‌وری فعالیت‌های خیریه به شما ارائه می‌کند.

درباره‌ی کتاب بانک‌ تهیدستان:

کتاب صوتی بانک‌ تهیدستان (Banker to the poor)، نخستین‌بار با عنوان «داستان اولین بانک ویژه فقرا» در سال 2003 منتشر شد. بخش اعظمی از این کتاب به بیان خاطرات محمد یونس (Muhammad Yunus) در مورد موضوعاتی مانند نحوه‌ی دگرگون شدن زندگی‌ خود برای کمک رساندن به فقیران، نحوه‌ی پایه‌گذاری و رشد گرامین بانک و نیز استراتژی‌های استفاده شده در گرامین بانک می‌پردازد. این کتاب در مدت زمان کمی در دسته‌ی پرفروش‌ترین کتاب‌های اقتصاد و مدیریت قرار گرفت، به گونه‌ای که طبق رتبه‌بندی سایت «آمازون‌»، پنجمین کتاب پرفروش جهان در زمینه‌ی «توسعه اقتصادی» به شمار می‌رود.

این کتاب صوتی، داستان جذاب و حیرت‌آور مردی سخت‌کوش است که برترین مسیر را برای نابودی فقر در کشور خود انتخاب کرد. او پس از بررسی‌های فراوان و گفتگو با دیگر اشخاص موفق جهان، به این نتیجه رسید که بانکی با عنوان «گرامین» تاسیس کند.

کتاب حاضر حاوی 13 فصل است که فراز و نشیب‌های پیش ‌روی محمد یونس و همکارانش در تاسیس بانک گرامین را مورد بررسی قرار می‌دهد. محمد یونس، این نویسنده‌ی محبوب و برجسته، تجربیات ارزنده‌ی خود در زمینه‌ی حذف فقر در جهان مدرن امروزی و رویدادهایی که باعث موفقیت و توسعه‌ی این بنیاد شده را با شما در میان می‌گذارد. پس از شنیدن این کتاب، شما با داستان زندگی شخصی و کاری یونس و همچنین اطلاعات فراوانی درباره‌ی بانگ گرامین از ابتدا تاکنون آشنا می‌شوید.

درباره‌ی گرامین بانک:

گرامین بانک در بنگلادش توانست به موفقیت‌های چشمگیری دست یابد و شعبه‌هایی در بیش از 50 کشور جهان برپا کند. همچنین هم‌اکنون موسسات خیریه بسیاری در سرتاسر دنیا، برای مدیریت فعالیت‌های خود که درباره‌ی پرداخت وام‌های خود اشتغالی است، از الگوی گرامین بانک بهره می‌برند.

در زبان بنگلادشی گرامین به معنای «کشاورز» است. گرامین، از سال 1976 کار خود را در روستای کوچکی به نام جبرا شروع نموده و تا به امروز مسیر درازی را طی کرده است. گرامین، در طی 25 سال با مشکلات عملیاتی و سازمانی فراوانی روبه‌رو شده و در کنار این موفقیت‌ها و شکست‌ها، تجربه‌های بسیاری کسب کرده است.

هم‌اکنون، 93 درصد از کل سهام این بانک در اختیار وام‌گیرندگان گرامین است و فقط حدود 7 درصد در اختیار دولت بنگلادش قرار داده شده. تعداد وام‌گیرندگان گرامین بسیار بالا و مجموع آن حدود 2.6 میلیون نفر است که درصد زیادی از متقاضیان را زنان تشکیل داده‌اند.

محمد یونس را بیشتر بشناسیم:

محمد یونس کارآفرین، بانکدار، اقتصاددان و رهبر جامعه‌ی مدنی بنگلادشی است که در سال 1940 چشم به جهان گشود. او در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شد، در جوانی فردی فعال بود و در سال 1952 به کشورهای مختلفی مانند پاکستان، هند و کانادا سفر کرد. او توانست دکترای خود را از دانشگاه واندربیلت ایالت تنسی اخذ نماید و از سال‌های 1969 تا 1972 به عنوان استادیار اقتصاد در همان دانشگاه فعالیت کند.

محمد یونس، توانست جایزه‌ی صلح نوبل را برای بنیان‌گذاری بانک «گرامین» و پیشبرد مفاهیم وام‌ها و قرض‌های کوچک دریافت کند. محمد یونس چندین جایزه ملی و بین‌المللی نیز از آن خود کرده است:

- دریافت «نشان افتخار آزادی ریاست جمهوری» بالاترین جایزه‌ی مدنی در سال 2009
- دریافت «مدال طلای کنگره» در سال 2010

در سال 2008 نیز او در رتبه‌ی دوم «100 متفکر جهانی» در مجله‌ی «فارین پالیسی» قرار گرفت. در سال 2012 محمد یونس به عنوان رئیس دانشگاه «کالدونی کالسیو» در اسکاتلند برگزیده شد. او تاکنون چندین کتاب مرتبط به کارهای مالی خود به چاپ رسانده است. او همچنین عضو هیئت مدیره‌ی بنیاد گرامین آمریکایی است که از وام‌های کوچک حمایت می‌کند.

در بخشی از کتاب صوتی بانک‌ تهیدستان می‌شنویم:

منتقدین گرامین گاهی چنین استدلال می‌کنند که وام خرد، سهمی در توسعۀ اقتصادی جوامع ندارد (یا اگر هم دارد مقدار آن ناچیز است)، اما این کاملاً بستگی به تعریف ما از توسعه اقتصادی دارد. درآمد سرانه؟ مصرف سرانه؟ هر چیز دیگر سرانه!؟ حقیقت این است که من همواره با این نوع تعاریف از توسعه اقتصادی مخالف بوده‌ام و معتقدم که در تمامیِ این تعاریف، «جوهرۀ» توسعه غایب است. از نظر من، جوهرۀ توسعه، تغییر کیفیت زندگیِ 50 درصدِ پایینی جمعیت (یا در حالتی سختگیرانه‌تر، تغییر کیفیت زندگیِ 25 درصدِ پایینی جمعیت) است و این همان جایی است که دو مفهوم «رشد» و «توسعه»، تا حدی راه خود را از یکدیگر جدا می‌کنند. آن‌هایی که معتقدند دو مفهوم «رشد» و «توسعه» دقیقاً هم‌معنی‌اند (یا با یک سرعت یکسان حرکت می‌کنند) فرض را بر این گذاشته‌اند که لایه‌های اقتصادی جامعه، همانند واگن‌های یک قطار، به‌گونه‌ای به هم متصل هستند که فقط لازم است لوکوموتیو آن را به حرکت درآوریم تا کل قطار و کل سرنشینانش، با سرعتی یکسان به جلو حرکت کنند.

البته بدیهی است که اگر رشدی نباشد (یا به عبارت دیگر، لوکوموتیوی نباشد) هیچ‌چیز به جلو حرکت نخواهد کرد؛ اما بر خلاف قطار، گروه‌های مختلف اقتصادی - اجتماعیِ موجود در یک جامعه، هر یک موتور مخصوص به خود را دارد و بنابراین، قدرت ترکیبیِ تمامیِ این موتورها با یکدیگر، اقتصاد را به جلو یا عقب هل خواهد داد. در این میان، اگر در روشن شدن موتور چند گروه اقتصادی-اجتماعیِ جامعه غفلت شود، از قدرت ترکیبیِ کل اقتصاد کاسته خواهد شد. به‌عبارت دیگر، چنانچه موتور برخی گروه‌های اقتصادی- اجتماعیِ موجود در انتهای قطارِ جامعه روشن نشود، این گروه‌ها (واگن‌ها) سعی در عقب کشیدن کل قطار جامعه خواهند کرد که نتیجۀ این کار به زیان همه (حتی گروه‌های جلوی قطار جامعه) خواهد بود؛ اما وام‌های خرد، از طریق کمک به گروه‌های انتهاییِ قطار جامعه، منجر به حرکت کل قطار به جلو و افزایش سرعت آن خواهد شد و این همان چیزی است که پروژه‌های به اصطلاح «توسعه‌ای‌» هنوز از عهدۀ آن برنیامده‌اند.

سرمایه‌گذاری در راه‌ها، سدها، نیروگاه‌ها و فرودگاه‌ها، باعث افزایش بهره‌وری موتورِ گروه‌های اقتصادی-اجتماعیِ موجود در ابتدای قطارِ جامعه (واگن‌های درجه یک قطار) می‌شوند؛ اما آیا این سرمایه‌گذاری‌ها می‌توانند موجب روشن شدن موتور گروه‌های اقتصادی-اجتماعیِ موجود در انتهای قطارِ جامعه (واگن‌های درجه سه) شود؟

آیا برنامۀ وام‌های خرد نیز می‌تواند باعث توسعۀ زیر‌ساخت‌های بزرگ کشور شود؟ در پاسخ باید گفت که وام خرد، موتور اقتصادیِ طبقات کوچکِ رانده‌شده از جامعه را روشن می‌کند؛ اما وقتی که تعداد زیادی از این موتورهای کوچک شروع به‌کار کردند، صحنه برای کارهای بزرگ‌تر نیز آماده خواهد شد. به عبارت دیگر، «وام‌گیرندگان خرد» و «پس‌اندازکنندگان خرد» می‌توانند به‌گونه‌ای سازمان یابند که صاحب تشکیلات اقتصادی بزرگ و حتی شرکت‌های زیرساختی بزرگ شوند.

فهرست مطالب کتاب صوتی