معرفی و دانلود کتاب صوتی بازی گذشته
برای دانلود قانونی کتاب صوتی بازی گذشته و دسترسی به هزاران کتاب و کتاب صوتی دیگر، اپلیکیشن کتابراه را رایگان نصب کنید.
معرفی کتاب صوتی بازی گذشته
کتاب صوتی بازی گذشته نوشتهی محمدرضا غفاری نیا، داستانی دلنشین و جذاب برگرفته از زندگی یکی از دوبلوران خوب کشور است که اکنون در خانه ابدی خود در بهشت زهرای تهران به خوابی همیشگی فرو رفته است.
درباره کتاب صوتی بازی گذشته
محمدرضا غفاری نیا به عنوان یکی از نویسندگان جوان و خوشآتیه کشورمان پس از آنکه از دانشگاه فارغالتحصیل شد و کارگاههای داستاننویسی سیامک گلشیری را پشت سر گذاشت، اولین اثر خود با نام «خاطرات مزاحم» را در سال 1388 روانه بازار کرد. او در این مسیر اتفاقی جالب برایش رخ داد و آن هم پرستاری کردن از یک هنرمند دوبلور (نام این فرد به دلایلی نامعلوم است) بود که این آشنایی سبب نگارش کتاب بازی گذشته شد.
این کتاب در سیزده بخش نگاشته شده و از سرگذشت این دوبلور نیز تاثیر بهسزایی گرفته است. همچنین در بخشهایی از داستان، نویسنده علاوهبر آنکه افکار شخصی و خاطرات خود در پاریس را شرح میدهد، از مراکز مهم این شهر همچون دیزلی لند، قبرستان پرلاشز و ... نیز سخن میگوید.
کتاب صوتی بازی گذشته به چه کسانی پیشنهاد میشود؟
علاقهمندان به ادبیات معاصر ایران از شنیدن داستان بازی گذشته لذت میبرند.
در بخشی از کتاب صوتی بازی گذشته میشنویم
لابهلای گورها قدم میزدم. گورها قدیمی بودند، برخی مربوط به دویست سال قبل. برخی بیانگر شغل فرد بودند؛ مانند گوری که یک دوربین عکاسی بر روی آن طراحی شده بود. برخی بسیار زیبا بودند به طرزی که گویی دهها هنرمند برای ساخت آنها به کار گرفته شده بود.
یکی مردی با چهرهای آرام، گویی نقاش بود یا داستاننویس. یکی سربازی بود که همسرش به پایش افتاده بود. یکی خانوادهدار و عاشق سینهچاکدار. یکی پوشیده شده از انبوهی گلهای خشک. یکی پرت افتاده و یکی وسط میدان. یکی شکسته، یکی خوشتراش. یکی محافظت شده با آهویی تنها و جغدی بر پشت. افسانهای قدیمی میگوید اگر کسی این کابوس را ببیند، درجا میمیرد. این کابوس را دیدم...
فهرست مطالب کتاب صوتی
مشخصات کتاب صوتی
نام کتاب | کتاب صوتی بازی گذشته |
نویسنده | محمدرضا غفاری نیا |
راوی | آرمان سلطان زاده |
ناشر صوتی | آوانامه |
سال انتشار | ۱۴۰۱ |
فرمت کتاب | MP3 |
مدت | ۵ ساعت و ۱۰ دقیقه |
زبان | فارسی |
موضوع کتاب | کتابهای خاطرات |
اینکه وقایع با ترتیب و منظم بیان نمیشدند را میشه از نقطههای قوت نویسنده دانست.
و راوی مثل همیشه بینظیر بود.