معرفی و دانلود کتاب صوتی بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی

معرفی کتاب صوتی بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی

کتاب صوتی بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی اثر اریک برن، به بررسی تحلیل رفتارهای متقابل در روان درمانی با زبانی ساده و روان می‌پردازد. 

کتاب بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی (Games people play: the psychology of human relationships)، با فروش کم نظیرش ثابت کرد مردم نظریه‌های اریک برن (Eric Berne) را دوست دارند. دلیل آن این است که خیلی راحت و بدون پیچیدگی از روانکاوی صحبت می‌کند و خواننده را گرفتار الفاظ و تئوری‌های پیچیده نمی‌کند.

البته همین استفاده از اصطلاحات غیرحرفه‌ای باعث شد در ابتدا جامعه روانپزشکان خیلی تئوری‌های او را جدی نگیرند! اما بدون شک باید اریک برن را یکی از مشهورترین روانشناسان معاصر بدانیم.

در بخش اول کتاب صوتی حاضر، زمینه لازم برای تحلیل و تفهیم بازی‌ها بطور خلاصه آمده است. بخش دوم شامل توصیف انفرادی بازی‌هاست. بخش سوم شامل مطالب بالینی و نظریات تازه‌ای است که به نظریات قبلی اضافه شده و به درک مفهوم «رفتار خالی از بازی» کمک می‌کند.

اساس نظریه تحلیل رفتار متقابل اریک برن بر پایه حالت‌های شخصیتی ارائه گردید. او برای سهولت و همه فهم شدن این حالت‌ها به ابتکار عمل جالبی دست زد و از نام‌های ملموسی چون کودک، والد و بالغ استفاده نمود. براساس مطالب ارائه شده در کتاب بازی‌ها روانشناسی روابط انسانی در ارتباط های اجتماعی هر فرد با یکی از سه طیف وجودی خود (والد، بالغ و یا کودک) وارد ارتباط می‌شود.

«کودک» درون همان بخش از وجود ماست که دوست دارد کودکی کند؛ درست مثل یک بچه سرزنده و با هیجان باشد. خلاقیت، شور و شوق، احساسات تند و تیز، قهر و آشتی، ترس، وحشت، عشق و تنفر همه و همه از کودک درون ما منشا می‌گیرد.

«بالغ» بخش عاقل شخصیت ماست؛ بخشی که تصمیم‌های منطقی می‌گیرد، اطلاعات را پردازش می‌کند، با دیگران رابطه محترمانه برقرار می‌کند و کلا واقع گراست.

«والد» درون که منفورترین بخش شخصیت ما را از نظر اریک برن تشکیل می‌دهد همان باید و نبایدهای بدون منطق و دلیل ماست. همان دستورالعمل‌‌های بی‌چون و چرایی که سال‌هاست برای خود ساخته‌ایم و حتی اطرافیان‌مان را هم با آن اسیر کرده‌ایم. اما اریک برن والد را نیز دو نوع می‌داند اولی والدی سخت‌گیر و آزار دهنده و دومی والدی نوازشگر و تایید کننده و اعتقاد دارد والد بد و مایوس کننده والد نوع اول است و بهتر است به نوع دوم تغییر کند.

از دیدگاه جامعه کنونی پرورش طفل، یعنی مراحل آموزش، بر این مبناست که بچه باید چه بازی‌هایی را یاد بگیرد و چگونه بازی کند. رویه‌ها و مناسک و وقت گذرانی‌های مناسب با وضعیت و موقعیت اجتماعی طفل در حال رشد نیز به او آموخته می‌شود. اما این‌ها از اهمیت کمتری برخوردار است. در شرایط مساوی، دانش و مهارت طفل در انجام دادن رویه‌ها و مناسک و وقت گذرانی‌ها تعیین کننده فرصت‌هایی است که در زندگی به وی عرضه خواهد شد، اما بازی‌های طفل معیار استفاده او از فرصت‌ها است. بازی‌های مورد علاقه طفل همانند پیش نویسی برای زندگی و یا نقشه ناخودآگاه زندگی وی، و نهایتاً تعیین کننده خطوط سرنوشت او، موفقیتش در ازدواج، در شغل، و شرایط محیط بر مرگش خواهد بود.

واژه «نوازش» را می‌توان کلاً یک تماس صمیمانه جسمانی دانست، اما این در عمل ممکن است شکل‌های متعددی داشته باشد. بسیاری از مردم نوزاد را لفظا نوازش می‌کنند، دیگران او را در آغوش می‌گیرند و به نرمی به پشتش می‌نوازند، در حالی که بعضی‌ها هم ممکن است به شوخی او را نشگون بگیرند یا تلنگرش بزنند. همه این اعمال در مکالمه هم نظایری دارند، به طوری‌که از طرز حرف زدن فرد می‌توان حدس زد چه رفتاری ممکن است با بچه‌ها داشته باشد. با بسط دادن این معنا، نوازش را می‌توان اصطلاحا هر نوع حرکتی به حساب آورد که به رسمیت شناختن حضور دیگری را نشان می‌دهد. بنابراین نوازش را می‌توان واحد اساسی عمل اجتماعی نامید. تبادل نوازش‌ها رفتار متقابلی را تشکیل می‌دهد که واحد آمیزش اجتماعی است.

تا آن‌جا که به نظریه بازی‌ها مربوط است، اصلی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که وجود هر آمیزش اجتماعی، هرچه که باشد، بر فقدان آمیزش اجتماعی مزیتی زیستی دارد. این اصل در آزمایش‌هایی که دکتر اس. لواین روی موش‌ها انجام داد، نشان داده شده است. نتیجه این آزمایش‌ها این بود که نه‌ تنها رشد جسمی و فکری و عاطفی، بلکه رشد بیوشیمیایی مغز و حتی مقاومت در مقابل لوسمی نیز به نحو مؤثری تحت تأثیر نوازش قرار دارند. جنبه مهم این آزمایش‌ها این بود که نشان داد نوازش‌های ملایم و شوک‌های الکتریکی دردناک در سلامتی جانور تأثیر مساوی دارند.

در قستی از کتاب صوتی بازی‌ها: روانشناسی روابط انسانی می‌شنویم:

تز: این تقریبا همیشه یک بازی ازدواج است، چون امکانات اجرای آن در خارج از حیطه‌ی ازدواج رسمی غیر قابل تصور است. شوهر می‌خواهد با زنش معاشقه کند، ولی با سردی طرد می‌شود. پس از چندبار تلاش و تکرار، زن می‌گوید تمام مردها حیوانند، تو اصلا مرا دوست نداری، بخاطر آنچه خودم هستم دوستم نداری، تنها چیزی که می‌خواهی رابطه‌ی جنسی است. مرد مدتی منصرف می‌شود. بعد باز هم سعی می‌کند، ولی باز بی‌نتیجه است. بالاخره او هم عقب می‌کشد و دیگر سعی نمی‌کند.

آنتی تز: این بازی خطرناک است، و آنتی تزهای احتمالی آن نیز اغلب به همان نسبت خطرناکند. در این مواقع معشوقه گرفتن نوعی قمار است، اگر چه در صورت چنین تحریک رقابت آمیزی، بعید نیست که زن بخواهد بازی را کنار بگذارد و به زندگی عادی زناشویی تن در دهد…

انواع مربوطه: عکس بازی فوق، مرد سرد مزاج است که عمومیت کمتری دارد، اما با اندکی تنوع در جزئیات، تقریبا همان دور را بازی می‌کند و نتیجه‌ی نهای‌اش بسته به زندگی و شخصیت طرفین است…

فهرست مطالب کتاب صوتی