معرفی و دانلود کتاب صوتی آبی‌ها: از مجموعه در آستانه فصلی سرد

معرفی کتاب صوتی آبی‌ها: از مجموعه در آستانه فصلی سرد

کتاب صوتی آبی‌ها داستانی کوتاه و زنانه از منیرو روانی‌پور است که مانند سایر آثار او، فضای کلی داستان در جنوب ایران می‌گذرد و عناصر طبیعت، آیین‌های بومی و نقش زنان در آن پررنگ است.

درباره کتاب صوتی آبی‌ها:

کتاب در آستانه فصلی سرد که به همت سوزان گویری و تورج رهنما گردآوری شده، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه زنان نویسنده ایرانی‌ست که هرکدام با نگاه مخصوص به خود، رنج‌های زنان سرزمین‌شان را در قالب قصه‌‌هایی زیبا و دردناک به تصویر کشیده‌اند. کتاب صوتی آبی‌ها نیز یکی از 18 داستان کوتاه این مجموعه است که شخصیت‌های آن زنانی هستند که در یکی از مناطق جنوبی ایران کنار دریا زندگی می‌کنند.

پانزده نویسنده از جمله منیرو روانی پور، گلی ترقی، سیمین دانشور و... داستان‌های کتاب در آستانه فصلی سرد را نوشته‌اند و این مجموعه برای اولین بار در سال 1382 منتشر شد.

کتاب صوتی آبی‌ها به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر به داستان‌های کوتاه ایرانی آن هم با نگاه و قلمی زنانه علاقه مند هستید، این کتاب برای شما مناسب است.

منیرو روانی‌پور را بیشتر بشناسیم:

او یکی از زنان قصه نویس ایرانی‌ست که در سال 1333 در شهر بوشهر به دنیا آمد و در دوران جوانی به دانشگاه شیراز رفت تا در رشته روانشناسی تحصیل کند. پس از آن برای ادامه مطالعات خود به دانشگاه ایندیانا آمریکا سفر کرد و کارشناسی ارشد خود را آنجا خواند.

منیرو روانی‌پور (Moniro Ravanipour) از سال 1360 داستان نویسی را آغاز کرد و با نوشتن کتاب «کنیزو» در سال 1367 به طور حرفه‌ای وارد فضای نویسندگی شد و در سال 1382 موفق شد برای داستان «رعنا» از مجموعه کتاب نازلی، برنده جایزه گلشیری شود.

داستان‌های او در جهانی جادویی و سورئال اتفاق می‌افتد؛ چرا که این نویسنده جنوبی علاقه دارد از اساطیر و آیین‌های بومی استفاده کند و آن را در دل‌های واقعیت‌ها بگنجاند. برای مثال رمان «اهل غرق» در سال 1369 از چنین ویژگی‌هایی برخوردار است.

روانی‌پور همواره از زنان به عنوان شخصیت‌‌های اصلی داستان‌هایش استفاده کرده و رنج‌ها و ستم‌های وارد شده به آن‌ها را به خوبی نشان می‌دهد. حتی او علاوه بر نوشتن، در جریان‌های اجتماعی نیز فعال است و به مسائل زنان واکنش نشان می‌دهد.

سرانجام منیرو روانی‌پور در سال 2007 میلادی به همراه خانواده خود به آمریکا مهاجرت کرد و از آن سال تاکنون سخنرانی‌ها و داستان‌خوانی‌های متعددی را در مجامع ادبی برگزار کرده است.

در بخشی از کتاب صوتی آبی‌ها می‌شنویم:

دیه منصور گفت: «طبل‌ها، طبل‌ها» مادربزرگ گفت: «دیگه برنمی‌گرده، همون جا می‌میره. آنقدر که لاغر شده بود. » مادر گلپر لباس‌های سیاهش را درآورده و هنوز نمی‌داند که باید آن‌ها بپوشد یا نه. گلپر بس که گریه کرده، لاغر شده. دیه منصور گفت: «آنقدر بزنید تا صداش به قبه بره؛ یا مردامون برمی‌گردن یا نعش‌شون به ساحل میاد. » بوبونی همینطور که طبل می‌زد، می‌گفت: «محکم زنا محکم بزنید، شاید راه رو گم کرده باشن. » حالا سه روز است که طبل می‌زنیم؛ کنار ساحل می‌نشینیم و می‌زنیم. زن‌ها به نوبت می‌زنند، دست همه درد می‌کند و سه شب است که ماه درنیامده. رفته و او هم دیگر پیدایش نیست.

مادربزرگ می‌گوید: «ماه رو زله کرد، زله‌اش کرد. » بوبونی می‌گوید: «ماه میدونه که با مردامون چه کرده. » مادربزرگ می‌گوید: «آبی‌ها مهربانند اما اگر کسی را نفرین کنند...»

فهرست مطالب کتاب صوتی